Iradə Məmmədova (Səlimova)

Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə

Dövlət Komitəsinin sədrinə

Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10 ünvanında

yaşayan Səlimova (Məmmədova) İradə Yavər qızı

tərəfindən

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 83 42

ƏRİZƏ

Hörmətli Sədr!

Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamı ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisindəki 120.4 kv.m-lik qeyri-yaşayış sahəsi mənim istifadəmə verilmişdir.

Daha sonra isə Komitənin 27 iyun 2006-cı il tarixli, 158 saylı sərəncamına əsasən, Komitə ilə Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən, Mənzil Kommunal Təsərrüfatı Departamenti, Nərimanov rayon MKTB-nin balansında olan qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müddətli istifadəmə verilməsi məqsədilə, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» bağladım.

Həmin müqavilə Apellyasiya məhkəməsinin bu gün də qüvvədə olan 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi ilə ləğv edilmişdir.

Ona görə də yeni icarə müqaviləsi bağlanması zərurəti yaranmışdır.

Hörmətli Sədr!

Həmin qeyri-yaşayış sahəsi mənə verilərkən istifadəyə yararsız vəziyyətdə olmuşdur. Lakin mən şəxsi vəsaitim hesabına oranı istifadəyə yararlı vəziyyətə gətirmiş və bu günə qədər müqavilənin şərtlərinə uyğun şəkildə istifadə etmişəm. Hesab edirəm ki, bir icarəçi kimi üzərimə düşən vəzifələri müqaviləyə və qanunlarımıza uyğun yerinə yetirmişəm.

 Bununla yanaşı, həmin zirzəmidə AR Mülki Məcəlləsinin 227.1-ci maddəsində nəzərdə tutulan avadanlıqların heç biri yoxdur. Yəni orada nə mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqlar, nə dayaq konstruksiyaları, nə də mexaniki, elektrik, və sanitariya- texniki avadanlıqlar yoxdur. Belə zirzəmilər binada yerləşən mənzillərin mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyəti hesab edilə bilməz və bu cür qeyri-yaşayış sahələri Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinin sərəncamındadır və Sizin tərəfinizdən icarəyə verilməlidir. Yox əgər belə qeyri-yaşayış sahələri yaşayış binasında yerləşən mənizllərin mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyətidirsə, onda bunun Komitə tərəfindən icarəyə verilməsi qanunaziddir.

«İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması

tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir.»

Bu qeyri-yaşayış sahəsi də məhz DƏİEÜDK-nin balansındadır və icarəyəvermə səlahiyyəti də ona aiddir. Yox, əgər həmin qeyri-yaşayış sahəsi binada yerləşən mənzillərin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyətindədirsə, onda hansı səlahiyyətə uyğun olaraq həmin sahə Komitə tərəfindən mənim müvəqqəti istifadəmə verilmişdir? 

Qeyd etdiklərimə əsasən və «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş icarəçi olmaq hüququmdan istifadə edərək, həmin qeyri-yaşayış sahəsinin yenidən mənim müvəqqəti istifadəmə verilməsi barədə aramızda növbəti müddət üçün icarə müqaviləsinin bağlanmasını xahiş edirəm.

    Belə ki, «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsinə əsasən, «hər hansı hüquqi və fiziki şəxs icarəçi ola bilər».

Mən də fiziki şəxsəm və hər hansı bir obyekti icarəyə götürmək hüququm var.

Buna görə də Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisində yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müvəqqəti istifadəmə verilməsi üçün, yenidən mənimlə icarə müqaviləsi bağlamağınızı xahiş edirəm.

Qoşma: 1. Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinin sədr müavini cənab R.Cəlilovla mənim  aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin surəti

            2. Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti Başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamının surəti

 

26 sentyabr 2007-ci il

                                                                      İmza:                          /İ.Məmmədova/
==========================================================================




Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə
Dövlət Komitəsinin sədrinə


Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10 ünvanında
yaşayan Səlimova (Məmmədova) İradə Yavər qızı
tərəfindən
Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 83 42


                                                                       ƏRİZƏ
Hörmətli Sədr!
Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamı ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisindəki 120.4 kv.m-lik qeyri-yaşayış sahəsi mənim istifadəmə verilmişdir.
Daha sonra isə Komitənin 27 iyun 2006-cı il tarixli, 158 saylı sərəncamına əsasən, Komitə ilə Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən, Mənzil Kommunal Təsərrüfatı Departamenti, Nərimanov rayon MKTB-nin balansında olan qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müddətli istifadəmə verilməsi məqsədilə, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» bağladım.
Aramızda bağlanmış, həmin müqavilə Apellyasiya məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi ilə ləğv edilmiş, apellyasiya məhkəməsinin bu qətnaməsi Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarı ilə dəyişdirilmədən qüvvədə saxlanmışdır.
Həm apellyasiya instansiya məhkəməsinin qətnaməsində, həm də Ali Məhkəmənin qərarında  AR Mülki Məcəlləsinin 227.1-ci maddəsinə istinad edilərək, qeyd olunmuşdur ki, icarə müqaviləsi ilə Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi tərəfindən mənim müvəqqəti istifadəmə verilmiş qeyri-yaşayış sahəsində MM-nin 227.1-ci maddəsində nəzərdə tutulan mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqların, dayaq konstruksiyalarının, mexaniki, elektrik, və sanitariya- texniki avadanlıqlararının olduğu qənaətinə gəlinmiş və həmin qeyri-yaşayış sahəsinin binada yerləşən mənzillərin mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyəti olduğu qeyd edilmişdir.
Mən Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarından Ali Məhkəmənin Plenumuna əlavə kassasiya şikayəti ilə müraciət etmişəm.
Lakin  Komitə tərəfindən Ali Məhkəmənin bu qərarına dair heç bir şikayət Ali Məhkəmənin Plenumuna daxil olmamışdır.
Çox maraqlıdır. Bunu nə ilə əlaqələndirmək olar? Görünür, Komitə Ali Məhəmənin bu qərarı ilə razıdır və ondan şikayət vermək fikirində deyil. Əgər Ali Məhkəmənin bu qərarı qanunidirsə, onda Komitə hansı səlahiyyətinə əsaslanaraq, həmin qeyri-yaşayış sahəsini mənim müvəqqəti istifadəmə vermişdir? Deməli, Komitə qanuna zidd olaraq, öz səlahiyyətini aşaraq və bu cür özbaşınalığa yol verərək, balansında olmayan əmlaka dair sərəncam vermişdir. Onda, belə anlaşılır ki, həmin zirzəmi Komitənin balansında deyil və Komitə səlahiyyətini aşaraq, şəxsin öz mülkiyyəti sayılan sahəni elə həmin şəxsin özünə də icarəyə vermişdir. Axı, qərarda həmin qeyri-yaşayış sahəsi yaşayış binasının tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyəti hesab edilmiş və həmin zirzəminin Komitənin balansında deyil, məhz binada yerləşən mənizllərin mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyəti olduğu qənaətinə gəlinmiş və nəticədə Komitə ilə aramda bağlanmış icarə müqaviləsi ləğv edilmişdir. Qərardan görünür ki, Komitə tərəfindən mənə verilən qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansında deyil. Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qəqarının bu cür qəbul olunmasından və Komitə tərəfindən buna etiraz edilməməsindən və şikayət verilməməsindən belə qənaətə gəlmək olar ki, qərar qanunidir. Bəs, onda Komitə hansı səbəbdən, neçə illərdir həmin sahədən istifadə etdiyimə görə məndən icarə haqqı alır? Deməli, Komitə həmin sahəni özünki hesab edir və buna görə də öz əmlakı kimi mənim icarəmə verir. Əgər Komitə özünü haqlı, qərarı isə qanunsuz hesab edirsə, onda niyə Komitənin hüquqşünasları fəallıq göstərmir, qərara öz etirazlarını bildirmir və ondan şikayət vermirlər?
 Bəlkə, qərar doğrudan da qanunun tələblərinə uyğun qəbul edilmişdir?
Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti olan dövlət orqanıdır. Əgər mənim icarəmə verdiyiniz qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansında deyildirsə, onda siz niyə bir dövlət orqanı olaraq qanuna zidd davranmaqla, vətəndaşı aldatmaqla və səlahiyyətlərinizi aşmaqla sizə aid olmayan əmlaka dair sərəncam vermisiniz? Niyə ixtiyarınız olmaya-olmaya məndən icarə haqqı almısınız?
Yuxarıda da qeyd etdiyim kimi, əgər bu qeyri-yaşayış sahəsi sizə aiddirsə və siz bu əmlaka  qanunauyğun şəkildə sərəncam vermisinizə, onda niyə Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarından şikayət vermirsiniz?
Bütün bunlar qaranlıq olaraq qalmaqdadır.
Bu səbəbdən də yuxarıda qeyd edilənlərə aydınlıq gətirməyinizi, bu mübahisə ilə bağlı qəbul olunmuş məhkəmə qərarlarına münasibətinizi və mövqeyinizi rəsmi olaraq bildirməyinizi xahiş edirəm.
 


«___»___________ 2007-ci il




                                                                      İmza:                          /İ.Məmmədova/




========================================================================

Azərbaycan Respublikasının Əmlak Məsələləri Dövlət Komitəsinin sədri
                                   K.Həsənov cənablarına


                                                      Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10-da yaçayan
                      Məmmədova İradə Yavər qızı tərəfindən
                         Əlaqə tel.: (012) 496-07-20, (050) 442-83-42


Ərizə

Hörmətli K.Həsənov!

Mən, “hüquqi əhəmiyyəti olan faktın müəyyən edilməsinə dair” ərizə ilə Nərimanov rayon məhkəməsinə müraciət etmiş və  Bakı şəhəri Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi-35 ünvanında yerləşən iki mərtəbəli yaşayış binasının sahəsi 120,4 kv.metr olan zirzəmisinin “yaşayış binasının tərkib hissəsinin vahidi olması faktının müəyyən edilməsi barədə” qətnamə qəbul edilməsini xahiş etmişdim.

Həmin məhkəmənin (hakim İsmayılov Arif Allahqulu oğlu, iş N 2(005)-477/2010) 22 yanvar 2010-cu il tarixli qərardadı ilə ərizənin baxılmamış saxlanması barədə qərardad qəbul edilmiş və iş üzrə  maraqlı şəxs Azərbaycan Respublikasının Əmlak Məsələləri Dövlət Komitəsinə ümumi əsaslarla  məhkəmədə iddia qaldırmaq hüququnun olması izah edilmişdir.

Qərardad vaxtında Sizin rəhbərlik etdiyiniz  Komitəyə göndərilsə də, nədənsə bu günədək Sizin hüquqşünaslar məhkəməyə müraqciət etməmişlər.

  Problemin mahiyyəti ondadır ki, həmin ünvanda yerləşən binanın altındakı, sahəsi 124 kv metr olan  zirzəmi 2000-ci ildən faktik olaraq mənim istifadəmdə olsa da, məhkəmə qərarı ilə zirzəmi binanın mülkiyyətçilərinin hamısının ümumi mülkiyyətində olan yaşayış binasının tərkib hisəsi elan edilmiş və sizin idarə ilə bağladığım icarə müqaviləsi ləğv edilmişdir.

 Sonradan zirzəmidə yenidənqurma işləri aparılmış, ümumi binaya qulluq edən kommunikasiya xətləri zirzəmidən çıxarılmış və zirzəmi Mülki Məcəllənin 230-cu maddəsində  nəzərdə tutulan “yaşayış binasının tərkib vahidi” halına salınmışdır. Bu faktın məhkəmə qərarı ilə təsdiq edilməsi üçün də Nərimaniv rayon məhkəməsinə müraciət etmişdim. Məhkəmədə mənə izah edildi ki, dövlət əmlakının idarə edilməsi, icarəyə verilməsi və özəllədirilməsi, eləcə də səmərəli istifadə edilməsi hüquq və vəzifələri ƏMDK-ya məxsus olduğu üçün həmin iddianı mən yox, Sizin rəhbərlik etdiyiniz Dövlət Komitəsi qaldırmalıdır.

    Hörmətli Kərəm müəllim!

“İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında” Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 629 saylı, 06 sentyabr 1997-ci il tarixli fərmanına əsasən, “Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyə vermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına-Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir”.

Həmin Fərmana əsasən, Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi, ev 35 ünvanında yerləşən 2 mərtəbəli yaşayış binasının, sahəsi 120,4 kv. metr olan zirzəmisi, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı İcarə Müqaviləsinə əsasən, mənim icarəmə verilmişdi.

Azərbaycan Respublikası Apellyasiya Məhkəməsinin MİÜMK-nın (sədrlik edən: İ.Əhmədov, hakimlər: F.Kərimov, C.Məmmədov, iş N 1mk-956/2007) 12 aprel 2007-ci il tarixli həmin İcarə Müqaviləsi ləğv edilib.

İcarə Müqaviləsinin ləğv edilməsi üçün qətnamədə əsas kimi göstərilib ki, həmin zirzəmidə bütün binaya xidmət edən “dayaq konstruksiyaları, mexaniki, elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlıq” yerləşdiyi üçün, zirzəmi yaşayış binasının tərkib hissəsi kimi, binanın bütün mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyətidir və buna görə də, icarəyə verilə bilməz. Başqa sözlə, bu zirzəmi Azərbaycan Respublikası Mülki Məcəlləsinin 227.1-ci maddəsinə uyğun olaraq, “binanın tərkib hissəsi kimi” qiymətləndirilmişdir.

Apellyasiya Məhkəməsinin qətnaməsindən sonra, mənimlə bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsi ləğv edilmiş, lakin zirzəmi faktik olaraq mənim sahibliyimdə və istifadəmdə qalmışdır.

Yuxarıda qeyd edilən Fərmana uyğun olaraq, zirzəmidən səmərəli istifadə edilməsi üçün, yəni zirzəminin qanuni əsaslarla icarəyə verilib, dövlət büdcəsinə gəlir gətirmək məqsədi ilə, zirzəmidə yenidənqurma və təkmilləşdirmə işləri aparılmış, bütün binaya xidmət edən “dayaq konstruksiyaları, mexaniki, elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlıq” oradan xaric edilmiş və zirzəmi yararlı hala salınaraq, dövlət mənafeyinə istifadə edilmək üçün hazırlanmışdır.

Başqa sözlə, Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi, ev 35 ünvanında yerləşən 2 mərtəbəli yaşayış binasının, sahəsi 120,4 kv. metr olan zirzəmisi “binanın tərkib hissəsi” olmaqdan çıxarılmış, MM-nin 230-cu maddəsində nəzərdə tutulan“yaşayış binasının tərkib hissələrinin vahidləri” halına salınmışdır.

MPM-nin 307.2.11-ci maddəsinə əsasən, “qanunvericilikdə müəyyən edilməsinin başqa qaydası nəzərdə tutulmamışsa, hüquqi əhəmiyyəti olan digər faktlar məhkəmə tərəfindən müəyyən edilir”.

MPM-nin 308-ci maddəsinə əsasən, “Məhkəmə hüquqi əhəmiyyəti olan faktları o zaman müəyyən edə bilər ki, ərizəçi həmin faktları təsdiq edən lazımı sənədləri başqa qaydada ala bilməsin, yaxud itirilmiş sənədlərin bərpası mümkün olmasın”.

Mövcud qanunvericilikdə, qüvvədə olan məhkəmə qətnaməsi ilə “yaşayış binasının tərkib hissəsi” hesab edilən hər hansı qeyri-yaşayış sahəsinin sonradan yenidənqurma nəticəsində “yaşayış binasının tərkib hissələrinin vahidləri” kimi tanınması, yəni hüquqi statusunun dəyişdirilməsinin qaydası nəzərdə tutulmamışdır. Ona görə də, bu faktın məhkəmə qətnaməsi ilə müəyyən edilməsinə və həmin əmlakın, Azərbaycan Respublikasının mənafeyinə uyğun istifadə edilməsinə şərait yaradılması üçün zərurət vardır.

Məsələ burasındadır ki, zirzəmi artıq faktik olaraq  “yaşayış binasının tərkib hissəsi olmaqdan çıxarılmış” və “yaşayış binasının ayrı-ayrı tərkib vahidi” kimi mənim faktik istifadəmdədir.

 Ona görə də,  Nərimanov məhkəməsinin 22 yanvar 2010-cu il tarixli qərardadına uyğun olaraq  Azərbaycan Dövlətinin adından dövlət əmlakını səmərəli istifadə etmək vəzifəsini daşıyan Azərbaycan Respublikası Əmlak Məsələləri Dövlət Komitəsi  Nərimanov rayon məhkəməsinə müraciət etməli və bu gün faktik olaraq mülkiyyətçisiz qalan həmin zirzəminin dövlət əmlakı olması faktının təsdiq edilməsi barədə müraciət etməlidir.

Yuxarıda qeyd edilənlərə əsasən,

                                                                                                  XAHİŞ EDİRƏM:


Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi,ev-35 ünvanında yerləşən 2 mərtəbəli yaşayış binasının altındakı, sahəsi 120.4 kv. metr olan zirzəminin “yaşayış binasının tərkib hissəsinin vahidi” olması faktının müəyyən edilməsi üçün Nərimanov rayon Məhkəməsində iddia qaldırılması barədə qanuni göstəriş verəsiniz.


Qoşma:Nərimanov Rayon Məhkəməsinin 22.yanvar 2010 tarixli Qərardadı
03 noyabr 2010-cu il


                    İmza:                                                           / İ.Y.Məmmədova /


========================================================================================

MİÜMK-nın

 hakimi A.İsgəndərova

İddiaçı: Məmmədova (Səlimova) İradə Yavər qızı

Ünvan: Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi, ev 35, mənzil 13

tərəfindən

Cavabdeh Təmirov Fərman Məmməd oğlunun Nərimanov rayon məhkəməsinin  qətnaməsindən verdiyi apellyasiya şikayətinə dair

                                                                           E T İ R A Z

Möhtərəm hakimlər!

Mənim və cavabdeh Təmirov Fərman Məmməd oğlu tərəfindən Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsinə dair verilmiş apellyasiya şikayətləri əsasında icraatınızda olan mülki işlə bağlı cavabdehin verdiyi, tarixsiz apellyasiya şikayətinə  etiraz etmək fikrindəyəm.

MPM-nin 367.2-ci maddəsinə əsasən, «işdə iştirak edən şəxslər apellyasiya şikayətinin surətini aldıqda, 20 gün müddətində ona qarşı öz etiraz və ya izahatlarını məhkəməyə göndərməyə haqlıdırlar».

Belə ki, cavabdeh apellyasiya şikayətində qeyd edir ki, «Nərimanov rayon məhkəməsi öz qətnaməsində AR Mülki Məcəlləsinin 23.1-ci maddəsinə istinad etmiş, lakin maddəni tam şərh etməmişdir. Halbuki, maddədə göstərilir ki, «fiziki şəxs onun şərəfini, ləyaqətini və ya işgüzar nüfuzunu ləkələyən, şəxsi və ailə həyatının sirrini və ya şəxsi və ailə toxunulmazlığını pozan məlumatların məhkəmə qaydasında təkzib olunmasını tələb edə bilər, bu şərtlə ki, həmin məlumatları yaymış şəxs onların həqiqətə uyğun olduğunu sübuta yetirməsin». Cavabdehin dediyinə görə, guya o, həmin qeyri-yaşayış sahəsini əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etməyimi sübut etmişdir və bu səbəbdən də ona qarşı qaldırdığım iddia əssızdır.

Belə ki, guya həm apellyasiya məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi, həm də Ali məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarı ilə həmin qeyri-yaşayış sahəsini əxlaqsız yuvaya çevirməyim sübut olunmuşdur.

Möhtərəm hakimlər!

Nə apellyasiya məhkəməsinin qətnaməsində, nə də Ali məhkəmənin qərarında  həmin sahəni, nəinki əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etməyim sübut edilmiş, hətta apellyasiya məhkəməsinin qətnaməsində bu barədə bir kəlmə də olsun yazılmamış, Ali məhkəmənin qərarında isə bu hal cavabdehin izahatı şəklində qeyd olunmuşdur. Yəni, həmin qərarlarda oranı əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etməyim nə müəyyən edilmiş, nə də bu barədə bir qərara gəlinmişdir.

Cavabdeh apellyasiya şikayətində onu da qeyd edir ki, həmin qeyri-yaşayış sahəsi mənim tərəfimdən icarəyə verilir, bu hal həm apellyasiya məhkəməsinin qətnaməsində, həm də Ali məhkəmənin qərarında müəyyən olunmuş hal kimi öz əksini tapmışdır.

Əlbəttə, mən bunu inkar etmirəm. Oranı təmir etdirmiş, abadlaşdırmış, istifadəyə yararlı vəziyyətə gətirmiş, qonşuların razılığına əsasən, DƏİEÜDK-si ilə icarə müqaviləsi bağlamış və oranı qeyri-yaşayış sahəsi kimi icarəyə vermişəm. Mən bunu bütün məhkəmə instansiyalarında etiraf etmişəm və yuxarıda da qeyd etdiyim kimi bu gün də bunu inkar etmirəm. Lakin məhkəmə qərarlarında həmin sahəni icarəyə verməyimin müəyyən olunmuş hal kimi göstərilməsi, o demək deyil ki, həmin sahəni əxlaqsızlıq yuvasına çevirmişəm. Bu isə onu göstərir ki, cavabdeh dediklərini əsaslandırmaq üçün mübahisə ilə heç bir əlaqəsi olmayan mövzulara toxunur və hər vasitə ilə özünü təmizə çıxarmağa çalışır. Çünki heç bir məhkəmə qərarında mübahisəli sahəni əxlaqsızlıq yuvası kimi işlətməyim sübut olunmayıb və belə bir hal heç bir məhkəmə qərarında yoxdur, çünki belə bir hal, ümumiyyətlə mövcud deyil (bax: qoşma № 2,3). Bu cavabdehin uydurmasından başqa bir şey deyil. 

Cavabdeh apellyasiya şikayətində onu da qeyd edir ki, guya məhkəmə işin obyektiv həlli üçün həmin yerə baxış keçirməmişdir.

Möhtərəm hakimlər!

Qeyd edim ki, bundan əvvəlki məhkəmə instansiyalarında həmin yerə dəfələrlə baxış keçirilmiş və oranı əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etməyim barədə heç bir dəlil aşkar olunmamışdır, əlbəttə ki, belə bir fakt aşkar olunsaydı, bu məhkəmə qərarlarında öz əksini tapardı. Bununla yanaşı, cavabdehin təkidi ilə demək olar ki, ora hər gün polis əməkdaşları və başqa orqan işçiləri gələrək baxış keçirir. Əgər belə bir hal olsaydı bu, onlar tərəfindən də aşkar olunardı.

Bütün bunlar isə onu göstərir ki, cavabdeh həmin qeyri-yaşayış sahəsini guya əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etməyimi sübut edə bilməmişdir və bu səbəbdən də onun mənim haqqımda bu cür yanlış məlumat yayması şərəf və ləyaqətimi alçaltmaqdan başqa heç cür qiymətləndirilə bilməz. Məhkəmə qərarlarından bəhs etmək isə yersiz cümlələrdən başqa bir şey deyil, çünki həmin qərarların heç birində oranı əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etməyim barədə heç bir məlumat qeyd olunmamış və bu barədə heç bir qərara gəlinməmişdir.

Bütün bunlarla yanaşı, cavabdeh «AR Mülki Məcəlləsinin 21 və 23-cü maddələrinin şərh edilməsinə dair» AR Konstitusiya Məhkəməsinin 31 may 2002-ci il tarixli qərarına istinad etmiş və göstərmişdir ki, «bir hüququn həyata keçirilməsi digər hüququn məhdudlaşdırılması və ümumiyyətlə, nəzərə alınmaması ilə müşayiət edilə bilməz. Bu baxımdan şərəf və ləyaqətin müdafiəsi həyata keçirilərkən fikir və söz azadlığı hüququnu nəzərdə tutan Konstitusiya müddəalarına rəayət edilməlidir».

Möhtərəm hakimlər!

Əvvəla, nə vaxtdan fikir və söz azadlığı hüququndan istifadə etmək başqa şəxsin şərəf və ləyaqətini ləkələməyə yönəlmişdir? Məgər söz azadlığı kiminsə şərəfini ləkələməyə əsas verirmi? Söz azadlığı hüququndan istifadə edərkən başqa bir şəxsin şərəfini ləkələmək nə dərəcədə qanuna və sağlam məntiqə uyğundur? Cavabdeh söz azadlığından istifadə edərkən mənim şərəf və ləyaqətimin ləkələnməsinə yol verməməli idi. Əgər bu gün söz azadlığı hüququ şərəf və ləyaqəti ləkələməyə əsas versəydi, onda hamı bu hüququ əlində bayraq edərək, çəkinmədən bir-birini təhqir edər, bir-birinə nalayiq sözlər deyər və bəyan edərdi ki, mənim söz azadlığı hüququm var, heç kəs mənə heç nə edə bilməz. Söz azadlığı hüququndan bu cür sui-istifadə etmək isə özbaşınalıqdan başqa bir şey deyil. 

İkinci bir tərəfdən, cavabdehin də qanuna istinad edərək qeyd etdiyi kimi, bir hüquqdan istifadə edərkən, digər hüquq nəzərə alınmalıdır. Lakin cavabdeh qanunvericinin bu tələbinə istinad edərkən, bu qanun pozuntusuna özünün yol verdiyini unutmuşdur. Çünki ilk öncə o, söz azadlığı hüququm var deyərək, mənim ünvanıma nalayiq sözlər işlətmişdir. Bu isə onu göstərir ki, cavabdeh söz azadlığı hüququndan harda və necə istifadə olunacağını bilmir. Əgər bu gün söz azadlığı hüququnun mahiyyətini başa düşməyən insanlara bu hüquqdan istifadə qaydaları başa salınmasa, bu cür təhqirlərin, böhtanların sayı artacaq, şərəf və ləyaqətin ləkələnməsi halı isə davam edəcəkdir. Bu səbəbdən də, bu insanlar daha çox cərimələnməli və cəzalanmalıdır ki, bu onlara həyat dərsi olsun və nəyi, harda, necə danışacaqlarını öyrənsinlər, ətrafdakılara mənəvi ziyan vurmaqdan daşınsınlar.

Digər bir tərəfdən, əgər cavabdehin yaydığı məlumat həqiqətə uyğun olsa belə, onun bu şəkidə yayılması yolverilməzdir və  qanuna ziddir.

Belə ki, AR Konstitusiyasının 46-ci maddəsinə əsasən, «şəxsiyyətin ləyaqəti dövlət tərəfindən qorunur. Heç bir hal şəxsiyyətin ləyaqətinin alçaldılmasına əsas verə bilməz».

Bəli, qanunvericinin tələbi də göstərir ki, heç bir hal şəxsin ləyaqətini alçaltmağa əsas vermir. Əgər mən oranı cavabdehin dediyi kimi, əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə etsəydim, əvvəlki məhkəmələr bu barədə tədbir görərdi. Bu cür hərəkətlərin qarşısının alanması üçün Ali qanunlarımız və bu qanunların keşiyində duran, daim ona əməl edən, onun pozulmamasına çalışan ədalətli polis orqanlarımız və məhkəmələrimiz var. Ayrı-ayrı şəxslərin fərd olaraq bu cür yanlış məlumatları yayması və ya kobud qanun pozuntusuna yol verərək, guya buna qarşı tədbir görməsi isə heç cür ağla batan deyil və düzgün qiymətləndirilə bilməz.

Nəzərinizə çatdırım ki, həmçinin, «Şərəf və ləyaqətin müdafiəsi barədə qanunvericiliyin məhkəmələr tərəfindən tətbiq edilməsi təcrübəsi haqqında» Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsi Plenumunun 14 may 1999-cu il tarixli 7 saylı qərarında da göstərilir ki, «məhkəmələrə izah edilsin ki, məlumat əxlaqi prinsiplər, istehsal-təsərrüfat, xidmət və ictimai fəaliyyətlə əlaqədar cəmiyyət, kollektiv və yaxud ayrı-ayrı şəxslər arasında vətəndaş barəsində mənfi rəy yaradırsa, o, şərəf və ləyaqəti ləkələyən məlumat hesab edilir».

Məhz cavabdehin də mənim haqqımda yaydığı bu yanlış məlumat məni həm övladlarımın, həm qonşularımın, həm də qohum –əqrəbamın yanında utandırmış və pis vəziyyətə salaraq biabır etmişdir.

Bütün bunlara əsasən, hesab edirəm ki, mənim apellyasiya şikayətim təmin edilməli, cavabdehin apellyasiya şikayəti isə əsassız olduğundan rədd edilməlidir.

Yuxarıda qeyd edilənlərə və MPM-nin 367.2-ci maddəsinə əsasən,

Xahiş edirəm:

Mənim apellyasiya şikayətimin təmin edilməsinə və cavabdehin apellyasiya şikayətinin rədd edilməsinə dair qətnamə qəbul edəsiniz.

Qoşma: 1. Etirazın surəti

          2. Apellyasiya məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsinin 

          surəti

          3. Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarının surəti

«06»  dekabr 2007-ci il

                                       İmza:                          /İ.Y.Məmmədova/
========================================================================

AR Ali Məhkəməsinin

  MİÜMK-na

 

 

 

İddiaçı: Məmmədova (Səlimova) İradə Yavər qızı

 

Ünvan: Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi, ev 35, mənzil 13

 

 

 

 

Bakı Apellyasiya məhkəməsinin MİÜMK-nın 12 dekabr 2007-ci il tarixli (iş № 1MK-2260/2007, sədrlik edən: A.İsgəndərov, hakimlər: İ.Vəliyev və H.Xəlilov) qətnaməsinə dair

 

 

 

                                                                           Kassasiya şikayəti

 

 

 

Möhtərəm hakimlər!

 

Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin bu qətnaməsi ilə mənim Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsindən verdiyim apellyasiya şikayətim təmin edilməmişdir. Qətnamədə Nərimanov Rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsinə dəyişiklik edilmiş və  mənəvi ziyan kimi cavabdehdən tutularaq mənə ödəniləcək 1000 manat məbləğ azaldılaraq 500 manata endirilmişdir. Məhkəmə belə qənaətə gəlmişdir ki, cavabdeh təqaüdçüdür və maddi durumu ağırdır.

 

 Bakı apellyasiya məhkəməsinin bu qətnaməsi qanunsuzdur, ləğv edilməli və mənim iddia tələbim tam təmin edilməlidir.

 

Belə ki, məhkəmə cavabdehin Ermənistandan qaçqın düşmüş olmasını, ödəmə qabiliyyətinin olmamasını, maddi durumunun aşağı olmasını və hazırki iddia tələbinin bizim aramızda uzun müddət davam edən başqa bir məhkəmə mübahisəsindən doğmuş olmasını əsas gətirərək, dəymiş mənəvi ziyana görə cavabdehdən tutulmalı olan 1000 manat məbləğin miqdarını da azaldaraq, onu 500 manat dəyərində qiymətləndirmişdir.

 

Möhtərəm hakimlər!

 

Məhkəmə, cavabdehin maddi durumunun çətin olması və müəyyən olunmuş cəriməni ödəyə bilməyəcəyi qənaətinə hansı sübutlar əsasında gəlmişdir?  Axı, məhkəmə onun nə işlə məşğul olduğunu və hansı imkanlara malik olduğunu araşdırmamışdır. Onun barəsində müvafiq orqanlardan müvafiq məlumatları toplamamışdır və heç bir araşdırma aparmadan da, bu qənatə gəlmişdir ki, cavabdehin bu məbləği ödəməyə imkanı yoxdur.

 

Halbuki, mənə məlumdur ki, cavabdehin şəxsi mülkiyyətində 3 mənzili var və onlardan səmərəli istifadə edir. Bununla yanaşı çevrəsi genişdir və maddi imkanı da nəinki, 1000 manat, hətta 100 000 manat məbləğində cəriməni ödəmək üçün də kifayətdir. Məhkəmə bu işi obyektiv həll etməyə maraqlı olsaydı və işi hərtərəfli araşdırsaydı, bəlkə də onun daha çox imkana malik olduğunu aşkarlayardı. Lakin təəssüf ki, məhkəmə öz vəzifəsini layiqincə yerinə yetirməmiş və başdansovudu qətnamə qəbul etmişdir.

 

Halbuki, məhkəmə Təmirov Fərman kimi insanları, yəni şərəf və ləyaqətini alçaldan şəxsləri daha çox cərimələməlidir ki, onlar ayrı-ayrı şəxslərə qarşı bu münasibətdə olmasınlar.

 

Əks təqdirdə, yəni bu cür cuzi cərimələrin qarşısında heç kəs qanuna hörmətlə yanaşmayacaq və özbaşınalıq baş alıb gədəcək.

 

Çünki məlumdur ki, cavabdehin bu hərəkəti bu gün bu qədər adi qarşılansa, o, sabah başqalarını da rüsvay edəcək. Necə ki, məni həm ailəmin, qonşularımın və qohumlarımın yanında rüsvay etmişdir.

 

Belə ki, əvvəlki ərizələrimdə də qeyd etdiyim kimi cavabdeh mənimlə Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi arasında bağlanmış «dövlət əmlakının qeyri-yaşayış sahəsinin icarəyə verilməsi haqqında 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin ləğv olunması barədə» iddia ərizəsi ilə Nərimanov rayon məhkəməsinə müraciət etmiş və həmin iddia ərizəsində mənim şərəf və ləyaqətimi alçaldaraq qeyd etmişdir ki, guya mən, mənə məxsus olan Bakı şəhəri, Qarabağ küçəsi, ev 35-də yerləşən 124 kv/m-lik zirzəmini təsərrüfat xidmətləri üçün yox, əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə edirəm. Cavabdeh bu yanlış məlumatı qeyd etməklə məni, bir ana kimi övladlarımın, bir qadın kimi qonşu və qohumlarımın yanında  alçaldaraq, rüsvay etmişdir.

 

Bu yanlış məlumat kifayət qədər geniş kütlə arasında səslənərək yayılmışdır. 

 

Bunun nəticəsində mən böyük kütlə arasında rüsvay olmuşam və mənə dəymiş mənəvi ziyan 1000 və ya 500 manatla ölçülə bilməz. Bu səbəbdən də, bu işlə bağlı mövcud məhkəmə qətnamələri ləğv edilməli və iddia tələbim tam təmin edilməlidir.

 

Mülki Məcəllənin 23.4-cü maddəsinə əsasən, «şərəfini, ləyaqətini və ya işgüzar nüfuzunu ləkələyən məlumatlar yayılmış fiziki şəxsin həmin məlumatların təkzibi ilə yanaşı, onların yayılması nəticəsində vurulmuş zərərin əvəzinin ödənilməsini tələb etmək hüququ vardır.

 

Cavabdeh də mənim şərəf və ləyaqətimi yüzlərlə şəxsin qarşısında alçaldaraq, mənə mənəvi ziyan vurmuşdur. Buna görə də cavabdeh mənə vurduğu mənəvi ziyanın əvəzi olaraq 100 000 (yüz min) manat məbləğində kompensasiya ödəməlidir. 

 

Bütün qeyd olunanlara əsasən, hesab edirəm ki, Bakı apellyasiya məhkəməsinin 12 dekabr 2007-ci il tarixli qətnaməsi ləğv edilməli, cavabdehin, yanlış məlumatı yaydığına görə vurduğu mənəvi ziyanın əvəzi olaraq mənə 100 000 manat kompensasiya ödəməsinə dair yeni qərar qəbul olunmalıdır.

 

Yuxarıda qeyd olunanlara və MPM-nin 417.1.3-cü maddəsinə əsasən,

 

 

 

 

Xahiş edirəm:

 

 

 

 

Bakı apellyasiya məhkəməsinin 12 dekabr 2007-ci il tarixli qətnaməsinin ləğvinə və işin araşdırılaraq yenidən baxılması üçün Bakı apellyasiya məhkəməsinə göndərilməsinə dair yeni qərar qəbul edəsiniz.

 

 

 

 

Qoşma: 1. Kassasiya şikayətinin surəti

 

          2. Dövlət rüsumunun ödənilməsinə dair qəbz

 

 

 

 

 

 

 

«___»  fevral 2008-ci il

 

 

 

 

                                                  İmza:                        /İ.Y.Məmmədova/

 

 

============================================================================

Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə

Dövlət Komitəsinin sədrinə

Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10 ünvanında

yaşayan Səlimova (Məmmədova) İradə Yavər qızı

tərəfindən

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 83 42

                                                                               ƏRİZƏ
    Hörmətli Sədr!
   Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamı ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisindəki 120.4 kv.m-lik qeyri-yaşayış sahəsi mənim istifadəmə verilmişdir.
Daha sonra isə Komitənin 27 iyun 2006-cı il tarixli, 158 saylı sərəncamına əsasən, Komitə ilə Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən, Mənzil Kommunal Təsərrüfatı Departamenti, Nərimanov rayon MKTB-nin balansında olan qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müddətli istifadəmə verilməsi məqsədilə, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» bağladım.
Həmin müqavilə Apellyasiya məhkəməsinin bu gün də qüvvədə olan 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi ilə ləğv edilmişdir.
Ona görə də yeni icarə müqaviləsi bağlanması zərurəti yaranmışdır.
Hörmətli Sədr!
Həmin qeyri-yaşayış sahəsi mənə verilərkən istifadəyə yararsız vəziyyətdə olmuşdur. Lakin mən şəxsi vəsaitim hesabına oranı istifadəyə yararlı vəziyyətə gətirmiş və bu günə qədər müqavilənin şərtlərinə uyğun şəkildə istifadə etmişəm. Hesab edirəm ki, bir icarəçi kimi üzərimə düşən vəzifələri müqaviləyə və qanunlarımıza uyğun yerinə yetirmişəm.
 Bununla yanaşı, həmin zirzəmidə AR Mülki Məcəlləsinin 227.1-ci maddəsində nəzərdə tutulan avadanlıqların heç biri yoxdur. Yəni orada nə mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqlar, nə dayaq konstruksiyaları, nə də mexaniki, elektrik, və sanitariya- texniki avadanlıqlar yoxdur. Belə zirzəmilər binada yerləşən mənzillərin mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyəti hesab edilə bilməz və bu cür qeyri-yaşayış sahələri Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinin sərəncamındadır və Sizin tərəfinizdən icarəyə verilməlidir. Yox əgər belə qeyri-yaşayış sahələri yaşayış binasında yerləşən mənizllərin mülkiyyətçilərinin birgə mülkiyyətidirsə, onda bunun Komitə tərəfindən icarəyə verilməsi qanunaziddir.
«İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması
tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir.»
Bu qeyri-yaşayış sahəsi də məhz DƏİEÜDK-nin balansındadır və icarəyəvermə səlahiyyəti də ona aiddir. Yox, əgər həmin qeyri-yaşayış sahəsi binada yerləşən mənzillərin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyətindədirsə, onda hansı səlahiyyətə uyğun olaraq həmin sahə Komitə tərəfindən mənim müvəqqəti istifadəmə verilmişdir? 
Qeyd etdiklərimə əsasən və «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsində nəzərdə tutulmuş icarəçi olmaq hüququmdan istifadə edərək, həmin qeyri-yaşayış sahəsinin yenidən mənim müvəqqəti istifadəmə verilməsi barədə aramızda növbəti müddət üçün icarə müqaviləsinin bağlanmasını xahiş edirəm.
Belə ki, «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsinə əsasən, «hər hansı hüquqi və fiziki şəxs icarəçi ola bilər».
Mən də fiziki şəxsəm və hər hansı bir obyekti icarəyə götürmək hüququm var.
Buna görə də Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisində yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müvəqqəti istifadəmə verilməsi üçün, yenidən mənimlə icarə müqaviləsi bağlamağınızı xahiş edirəm.


Qoşma: 1. Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinin sədr müavini cənab R.Cəlilovla mənim 
           aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin surəti
            2. Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti Başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamının surəti
 
26 sentyabr 2007-ci il


                                                                      İmza:                          /İ.Məmmədova/




===========================================================================

Xətai rayon məhkəməsinə

Maraqlı şəxs: Səlimova (Məmmədova) İradə Yavər qızı

Ünvan: Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 83 42

Hərəkətsizliyindən şikayət olunan orqan: Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə

Dövlət Komitəsi

Ünvan: Bakı şəh. Yusif Səfərov küç. 20

Əlaqə tel: (012)490 24 08

Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinin qanunsuz hərəkətsizliyinə dair


İddia ərizəsi
(MPM-nin 296-300-cü maddələrinə əsasən)


Möhtərəm hakim!
Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamı (bax: qoşma № 6) ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisindəki 120.4 kv.m-lik qeyri-yaşayış sahəsi mənim istifadəmə verilmişdir.
Daha sonra isə Komitənin 27 iyun 2006-cı il tarixli, 158 saylı sərəncamına əsasən, Komitə ilə Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən, Mənzil Kommunal Təsərrüfatı Departamenti, Nərimanov rayon MKTB-nin balansında olan qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müddətli istifadəmə verilməsi məqsədilə, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» (bax: qoşma № 7) bağlamışdım.
Həmin müqavilə Apellyasiya məhkəməsinin bu gün də qüvvədə olan 12 aprel 2007-ci il tarixli, 1mk-956/2007 saylı qətnaməsi ilə ləğv edilmiş, Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin 01 avqust 2007-ci il tarixli 6k-1686/07 saylı qətnaməsi ilə Apellyasiya məhkəməsinin bu qətnaməsi dəyişdirilmədən qüvvədə saxlanmışdır.
İcarə müqaviləsinin məhkəmə orqanları tərəfindən ləğv edilməsi Komitə ilə mənim aramda yeni icarə müqaviləsi bağlamaq zərurəti yaratmışdır.
Bu səbəbdən də, 26 sentyabr 2007-ci il tarixdə Komitə ilə aramda Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35 ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən qeyri-yaşayış sahəsinə dair yeni icarə müqaviləsi bağlanması üçün Komitəyə ərizə ilə (bax: qoşma № 3) müraciət edərək, həmin sahənin yenidən mənim icarəmə verilməsini xahiş etmişdim. Lakin Komitə özünün 11 oktyabr 2007-ci il tarixli cavabında (bax: qoşma № 4) məhkəmə qərarlarına istinad edərək, qeyd edir ki, Komitə ilə aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» ləğv edilmişdir.
Komitə ərizəmə cavab yazsa da, ərizədə etdiyim təklifə heç bir cavab yazmamışdır, yəni hərəkətsiz qalmışdır. Mənimlə yeni icarə müqaviləsi bağlayıb-bağlamamaq fikrinin olub-olmaması barədə heç nə bildirməmişdir. Komitənin bu cür hərəkətsiz qalması isə qanuna ziddir.
 AR MPM-nin 297.1-ci maddəsinə əsasən, «müvafiq icra hakimiyyəti orqanlarının, yeri özünüidarə orqanlarının, sair orqan və təşkilatların, onların vəzifəli şəxslərinin şəxsin hüquq və azadlıqlarını pozmuş hərəkətləri (hərəkətsizliyi) məhkəmədə mübahisələndirilə bilər.
DƏİEÜDK-nin bu hərəkətsizliyi də mənim icarə hüququmu pozmuşdur.
Belə ki, «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsinə əsasən, «hər hansı hüquqi və fiziki şəxs icarəçi ola bilər».
Əvvəla, mən də fiziki şəxsəm və qanuna uyğun şəkildə istədiyim yeri icarəyə götürmək hüququm var.
İkincisi, sözügedən qeyri-yaşayış sahəsini icarəyə götürərkən ora istifadəyə yararsız vəziyyətdə olmuşdur. Mən şəxsi vəsaitim hesabına oranı abadlaşdırmış və istifadəyə yararlı vəziyyətə salmışam. Düşünürəm ki, ora xərc çəkmişəm, abadlaşdırmışam, bu səbəbdən də oranı icarəyə götürməkdə üstünlük hüququm var.   
Bundan başqa nəzərinizə çatdırım ki, yuxarıda qeyd olunan, həm Apellyasiya məhkəməsinin, həm də Ali Məhkəmənin qərarlarında AR Mülki Məcəlləsinin 227-ci maddəsinə istinad edilmişdir. Həmin maddəyə əsasən, «yaşayış binasının mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqları, dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlığı, habelə yerləşdiyi torpaq sahəsi ümumi paylı mülkiyyət hüququ ilə yaşayış binası tərkib hissəsi mülkiyyətçilərinə mənsubdur». Mübahisə predmeti olan qeyri-yaşayış sahəsi isə, 1-dən çox mənzilə xidmət edən otaqlara aid deyil və həmin sahədə 227-ci maddədə göstərilən avadanlıqlar yoxdur (Bax: Mülki Məcəllənin Komentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 227-ci maddənin şərhi).
Məhkəmələr Mülki Məcəllənin 227-ci yox, 230-cu maddəsinə istinad etməli idi.
 Mülki Məcəllənin 230-cu maddəsinə əsasən isə, «yaşayış binasının ayrı-ayrı tərkib hissələri və ya onların bölümləri xüsusi hüquqların obyekti ola bilər; bu hissələr və bölümlər mənzil kimi və ya işgüzar və ya digər məqsədlər üçün otaq vahidləri kimi qapalı olmalı və onların öz girişi olmalıdır ...». Yaşayış binasının tərkib hissəsi və ya bölümü mənzil kimi və ya işgüzar məqsədlər üçün mülkiyyətə və ya istifadəyə verilə bilər. Belə hissələr və bölümlər «yaşayış binasının tərkib hissəsinin vahidləri» adlanır (bax: MM-nin kommentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 230-cu maddənin şərhi).
Yuxarıda da qeyd etdiyim kimi, mübahisəli sahə yaşayış otaqlarından təcrid olunmuş, ayrıca giriş-çıxışı olan otaqdır və həmin otaq dövlətin mülkiyyətindədir. Əks təqdirdə Komitənin mənimlə müqavilə bağlaması anlaşılan deyil. Çünki yuxarıda qeyd edilən qərarlara əsaslansaq, həmin qeyri-yaşayış sahəsi binanın tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyəti hesab edilməlidir. Onda sual ortaya çıxır, Komitə hansı səlahiyyətə əsaslanaraq, həmin qeyri-yaşayış sahəsini mənim müvəqqəti istifadəmə vermişdir və hansı əsasla məndən hər ay icarə haqqı almışdır?
Bu isə onu göstərir ki, həmin qeyri-yaşayış sahəsi, dövlətin balansındadır və həmin sahəni icarəyə vermə səlahiyyəti də Komitəyə məxsusdur.
Qanunvericiliyə görə isə, mülkiyyətçi ona məxsus əmlaka dair sərəncam vermək hüququna malikdir.
 «İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir».
Bu Fərmandan da belə aydın olur ki, mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansındadır və onun mülkiyyətçisi Dövlət Komitəsidir.
Məhz prezidentin bu Fərmanına əsaslanaraq, mənimlə AR-nın DƏİEÜDK-si arasında həmin qeyri-yaşayış sahəsinin icarəyə verilməsi ilə bağlı 27 iyun 2006-cı il tarixli müqavilə bağlanmışdır.
Apellyasiya instansiyası məhkəməsinin və Ali Məhkəmənin mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsinin binanın bütün mülkiyyətçilərinə aid olması barədə gəldiyi nəticəyə inansaq, o zaman belə çıxır ki, istər yeni tikilən, istərsə də, əvvəllər tikilmiş binaların zirzəmilərində fəaliyyət göstərən mağazalar, qarajlar eləcə də, digər obyektlər, həmin binada yaşayan bütün sakinlərin mülkiyyəti sayılmalıdır. Lakin onlarda da MM-nin 227-ci maddəsində nəzərdə tutulan dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlıq yoxdur. Bu səbəbdən də müxtəlif sahələr üzrə fəaliyyət göstərən həmin obyektlər ayrı-ayrı şəxslərin mülkiyyətində və icarəsindədir. Yəni bütün binanın tərkib hissəsinin ümumi mülkiyyətində deyil.
Əgər mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsində 227-ci maddədə nəzərdə tutulan avadanlıqlar olsaydı, həmin sahə binanın tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyəti hesab edilərdi. Ancaq mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsində də bu cür avadanlıqlar yoxdur. Bu səbəbdən də həmin qeyri-yaşayış sahəsi binanın tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin  ümumi mülkiyyəti hesab edilə bilməz.
Bütün bunlar isə onu göstərir ki, Komitə mənimlə yenidən icarə müqaviləsi bağlamalı və Komitənin bu hərəkətsizliyi qanunvericinin tələblərinin və mənim icarə hüququmun pozulması kimi qiymətləndirilməlidir. 
Yuxarıda qeyd edilənlərə və MPM-nin 149-150-ci maddələrinə əsasən,


                                                                               Xahiş edirəm:
Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən qeyri-yaşayış sahəsinin mənim istifadəmə verilməsinə dair yeni icarə müqaviləsi bağlamaq vəzifəsinin Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinin üzərinə qoyulmasına dair qətnamə qəbul edəsiniz.


Qoşma: 1. İddia ərizəsinin surəti
          2. Dövlət rüsumunun ödənilməsi barədə qəbz
          3. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət 
          Komitəsinə yazdığım 26 sentyabr 2007-ci il tarixli ərizənin surəti
          4. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət 
          Komitəsinin 11 oktyabr 2007-ci il tarixli, 07-2/7893-9-171saylı məktubun surəti
          5.Q.C.Məmmədovun adına verilmiş etibarnamənin notariat qaydasında 
          təsdiqlənmiş surəti
          6. Nərimanov rayonu icra hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli sərəncamının 
          surəti
          7. Dövlət əmlakının icarəyə verilməsi haqında 27 iyun 2006-cı il tarixli icarə 
          müqaviləsinin surəti




«___»  _____________  2007-ci il


                                                                      İmza:                          /İ.Məmmədova/


============================================================================

Xətai rayon məhkəməsinə

Maraqlı şəxs: Səlimova (Məmmədova) İradə Yavər qızı

Ünvan: Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 83 42

Hərəkətsizliyindən şikayət olunan orqan: Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə

Dövlət Komitəsi

Ünvan: Bakı şəh. Yusif Səfərov küç. 20

Əlaqə tel: (012)490 24 08

Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinin qanunsuz hərəkətsizliyinə dair


İddia ərizəsi
(MPM-nin 296-300-cü maddələrinə əsasən)


Möhtərəm hakim!
Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamı (bax: qoşma № 6) ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisindəki 120.4 kv.m-lik qeyri-yaşayış sahəsi mənim istifadəmə verilmişdir.
Daha sonra isə Komitənin 27 iyun 2006-cı il tarixli, 158 saylı sərəncamına əsasən, Komitə ilə Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən, Mənzil Kommunal Təsərrüfatı Departamenti, Nərimanov rayon MKTB-nin balansında olan qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müddətli istifadəmə verilməsi məqsədilə, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» (bax: qoşma № 7) bağlamışdım.
Həmin müqavilə Apellyasiya məhkəməsinin bu gün də qüvvədə olan 12 aprel 2007-ci il tarixli, 1mk-956/2007 saylı qətnaməsi ilə ləğv edilmiş, Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin 01 avqust 2007-ci il tarixli 6k-1686/07 saylı qətnaməsi ilə Apellyasiya məhkəməsinin bu qətnaməsi dəyişdirilmədən qüvvədə saxlanmışdır.
İcarə müqaviləsinin məhkəmə orqanları tərəfindən ləğv edilməsi Komitə ilə mənim aramda yeni icarə müqaviləsi bağlamaq zərurəti yaratmışdır.
Bu səbəbdən də, 26 sentyabr 2007-ci il tarixdə Komitə ilə aramda Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35 ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən qeyri-yaşayış sahəsinə dair yeni icarə müqaviləsi bağlanması üçün Komitəyə ərizə ilə (bax: qoşma № 3) müraciət edərək, həmin sahənin yenidən mənim icarəmə verilməsini xahiş etmişdim. Lakin Komitə özünün 11 oktyabr 2007-ci il tarixli cavabında (bax: qoşma № 4) məhkəmə qərarlarına istinad edərək, qeyd edir ki, Komitə ilə aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» ləğv edilmişdir.
Komitə ərizəmə cavab yazsa da, ərizədə etdiyim təklifə heç bir cavab yazmamışdır, yəni hərəkətsiz qalmışdır. Mənimlə yeni icarə müqaviləsi bağlayıb-bağlamamaq fikrinin olub-olmaması barədə heç nə bildirməmişdir. Komitənin bu cür hərəkətsiz qalması isə qanuna ziddir.
 AR MPM-nin 297.1-ci maddəsinə əsasən, «müvafiq icra hakimiyyəti orqanlarının, yeri özünüidarə orqanlarının, sair orqan və təşkilatların, onların vəzifəli şəxslərinin şəxsin hüquq və azadlıqlarını pozmuş hərəkətləri (hərəkətsizliyi) məhkəmədə mübahisələndirilə bilər.
DƏİEÜDK-nin bu hərəkətsizliyi də mənim icarə hüququmu pozmuşdur.
Belə ki, «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsinə əsasən, «hər hansı hüquqi və fiziki şəxs icarəçi ola bilər».
Əvvəla, mən də fiziki şəxsəm və qanuna uyğun şəkildə istədiyim yeri icarəyə götürmək hüququm var.
İkincisi, sözügedən qeyri-yaşayış sahəsini icarəyə götürərkən ora istifadəyə yararsız vəziyyətdə olmuşdur. Mən şəxsi vəsaitim hesabına oranı abadlaşdırmış və istifadəyə yararlı vəziyyətə salmışam. Düşünürəm ki, ora xərc çəkmişəm, abadlaşdırmışam, bu səbəbdən də oranı icarəyə götürməkdə üstünlük hüququm var.   
Bundan başqa nəzərinizə çatdırım ki, yuxarıda qeyd olunan, həm Apellyasiya məhkəməsinin, həm də Ali Məhkəmənin qərarlarında AR Mülki Məcəlləsinin 227-ci maddəsinə istinad edilmişdir. Həmin maddəyə əsasən, «yaşayış binasının mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqları, dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlığı, habelə yerləşdiyi torpaq sahəsi ümumi paylı mülkiyyət hüququ ilə yaşayış binası tərkib hissəsi mülkiyyətçilərinə mənsubdur». Mübahisə predmeti olan qeyri-yaşayış sahəsi isə, 1-dən çox mənzilə xidmət edən otaqlara aid deyil və həmin sahədə 227-ci maddədə göstərilən avadanlıqlar yoxdur (Bax: Mülki Məcəllənin Komentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 227-ci maddənin şərhi).
Məhkəmələr Mülki Məcəllənin 227-ci yox, 230-cu maddəsinə istinad etməli idi.
 Mülki Məcəllənin 230-cu maddəsinə əsasən isə, «yaşayış binasının ayrı-ayrı tərkib hissələri və ya onların bölümləri xüsusi hüquqların obyekti ola bilər; bu hissələr və bölümlər mənzil kimi və ya işgüzar və ya digər məqsədlər üçün otaq vahidləri kimi qapalı olmalı və onların öz girişi olmalıdır ...». Yaşayış binasının tərkib hissəsi və ya bölümü mənzil kimi və ya işgüzar məqsədlər üçün mülkiyyətə və ya istifadəyə verilə bilər. Belə hissələr və bölümlər «yaşayış binasının tərkib hissəsinin vahidləri» adlanır (bax: MM-nin kommentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 230-cu maddənin şərhi).
Yuxarıda da qeyd etdiyim kimi, mübahisəli sahə yaşayış otaqlarından təcrid olunmuş, ayrıca giriş-çıxışı olan otaqdır və həmin otaq dövlətin mülkiyyətindədir. Əks təqdirdə Komitənin mənimlə müqavilə bağlaması anlaşılan deyil. Çünki yuxarıda qeyd edilən qərarlara əsaslansaq, həmin qeyri-yaşayış sahəsi binanın tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyəti hesab edilməlidir. Onda sual ortaya çıxır, Komitə hansı səlahiyyətə əsaslanaraq, həmin qeyri-yaşayış sahəsini mənim müvəqqəti istifadəmə vermişdir və hansı əsasla məndən hər ay icarə haqqı almışdır?
Bu isə onu göstərir ki, həmin qeyri-yaşayış sahəsi, dövlətin balansındadır və həmin sahəni icarəyə vermə səlahiyyəti də Komitəyə məxsusdur.
Qanunvericiliyə görə isə, mülkiyyətçi ona məxsus əmlaka dair sərəncam vermək hüququna malikdir.
 «İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir».
Bu Fərmandan da belə aydın olur ki, mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansındadır və onun mülkiyyətçisi Dövlət Komitəsidir.
Məhz prezidentin bu Fərmanına əsaslanaraq, mənimlə AR-nın DƏİEÜDK-si arasında həmin qeyri-yaşayış sahəsinin icarəyə verilməsi ilə bağlı 27 iyun 2006-cı il tarixli müqavilə bağlanmışdır.
Apellyasiya instansiyası məhkəməsinin və Ali Məhkəmənin mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsinin binanın bütün mülkiyyətçilərinə aid olması barədə gəldiyi nəticəyə inansaq, o zaman belə çıxır ki, istər yeni tikilən, istərsə də, əvvəllər tikilmiş binaların zirzəmilərində fəaliyyət göstərən mağazalar, qarajlar eləcə də, digər obyektlər, həmin binada yaşayan bütün sakinlərin mülkiyyəti sayılmalıdır. Lakin onlarda da MM-nin 227-ci maddəsində nəzərdə tutulan dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlıq yoxdur. Bu səbəbdən də müxtəlif sahələr üzrə fəaliyyət göstərən həmin obyektlər ayrı-ayrı şəxslərin mülkiyyətində və icarəsindədir. Yəni bütün binanın tərkib hissəsinin ümumi mülkiyyətində deyil.
Əgər mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsində 227-ci maddədə nəzərdə tutulan avadanlıqlar olsaydı, həmin sahə binanın tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin ümumi mülkiyyəti hesab edilərdi. Ancaq mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsində də bu cür avadanlıqlar yoxdur. Bu səbəbdən də həmin qeyri-yaşayış sahəsi binanın tərkib hissəsinin mülkiyyətçilərinin  ümumi mülkiyyəti hesab edilə bilməz.
Bütün bunlar isə onu göstərir ki, Komitə mənimlə yenidən icarə müqaviləsi bağlamalı və Komitənin bu hərəkətsizliyi qanunvericinin tələblərinin və mənim icarə hüququmun pozulması kimi qiymətləndirilməlidir. 
Yuxarıda qeyd edilənlərə və MPM-nin 149-150-ci maddələrinə əsasən,


Xahiş edirəm:
Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35(registr №007-00010393-001) ünvanında yerləşən, ümumi sahəsi 110.7m2 təşkil edən qeyri-yaşayış sahəsinin mənim istifadəmə verilməsinə dair yeni icarə müqaviləsi bağlamaq vəzifəsinin Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinin üzərinə qoyulmasına dair qətnamə qəbul edəsiniz.


Qoşma: 1. İddia ərizəsinin surəti
          2. Dövlət rüsumunun ödənilməsi barədə qəbz
          3. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət 
          Komitəsinə yazdığım 26 sentyabr 2007-ci il tarixli ərizənin surəti
          4. Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət 
          Komitəsinin 11 oktyabr 2007-ci il tarixli, 07-2/7893-9-171saylı məktubun surəti
          5.Q.C.Məmmədovun adına verilmiş etibarnamənin notariat qaydasında 
          təsdiqlənmiş surəti
          6. Nərimanov rayonu icra hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli sərəncamının 
          surəti
          7. Dövlət əmlakının icarəyə verilməsi haqında 27 iyun 2006-cı il tarixli icarə 
          müqaviləsinin surəti




«___»  _____________  2007-ci il


                                                                      İmza:                          /İ.Məmmədova/

=============================================================

Bakı Apellyasiya məhkəməsinin

 MİÜMK-na

Maraqlı şəxs: Məmmədova İradə Yavər qızı

Ünvan: Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi 35, mənzil 10

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 83 42

Xətai rayon məhkəməsinin 08 fevral 2008-ci il tarixli (hakim: R.Ataşova, iş №2(011)-514/08) qətnaməsinə dair

Apellyasiya şikayəti

Möhtərəm hakimlər!

Xətai rayon məhkəməsinin həmin qətnaməsi ilə mənim iddia tələbim təmin edilməmişdir. Məhkəmə bu qənaətə gəlmişdir ki, guya mənimlə Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi arasında bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri-yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» Təmirov Fərman Məmməd oğlunun iddia ərizəsinə əsasən, Apellyasiya məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi ilə ləğv edilmiş və Ali məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarı ilə Apellyasiya məhkəməsinin bu qətnaməsi dəyişidirilmədən qüvvədə saxlanmışdır.

Apellyasiya məhkəməsinin bu qətnaməsi qanunsuzdur və ləğv edilməlidir.

Maddi hüquq normaları pozulmuş, tətbiq edilməli olan maddi hüquq norması tətbiq edilməmişdir (MPM-nin 386-ci maddəsi).

Belə ki,  məhkəmə öz qətnaməsində MPM-nin 82.2-ci maddəsinə istinad edərək, qeyd edir ki, mənimlə DƏİEÜDK-i arasında mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsinə dair icarə müqaviləsi artıq, həm Apellyasiya məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi, həm də Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarı ilə ləğv edilmişdir. Məhz həmin icarə müqaviləsi qüvvədə olan məhkəmə qərarları ilə ləğv edildiyindən MPM-nin 82.2-ci maddəsinə əsasən, iddia rədd edilməlidir.

Möhtərəm hakimlər!

Əvvəla, nəzərinizə çatdırım ki, Apellyasiya məhkəməsinin qətnaməsi və Ali Məhkəmənin qərarı ilə mənim DƏİEÜDK-si ilə əvəllər aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixdə bağlanmış icarə müqaviləsi ləğv edilmişdir. Hal-hazırda isə mən, DƏİEÜDK-si ilə yeni tarixli icarə müqaviləsi bağlamaq istəyirəm. Əvvəlki müqavilənin ləğv edilməsinin isə hazırki müqaviləyə heç bir aidiyyatı yoxdur və mənim iddia tələbim MPM-nin 82.2.-ci maddəsinin tələbləri ilə tənzimlənə bilməz. Çünki mən ləğv olunmuş müqavilənin bərpasını yox, Komitə ilə aramda yeni icarə müqaviləsinin bağlanmısını iddia edirəm. Yeni bağlanacaq icarə müqaviləsi isə mövcud olmadığından o heç bir qüvvədə olan məhkəmə qətnaməsi ilə ləğv edilə bilməz və bu səbəbdən də, bu mübahisənin MPM-nin 82.2.-ci maddəsinə istinadən həll edilməsi əsassız və qanunsuzdur.

Lakin yuxarıda da qeyd etdiyim kimi, Xətai rayon məhkəməsi Komitə ilə aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli icarə müqaviləsinin ləğvini əsas gətirərək, mənimlə Komitə arasında yenidən icarə müqaviləsinin bağlanmasının qeyri-mümkünlüyü qənaətinə gəlmişdir.

Halbuki, «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsinə əsasən, «hər hansı hüquqi və fiziki şəxs icarəçi ola bilər».

DƏİEÜDK-i də mənim icarəçi olmaq hüququmu pozmuşdur.

Çünki mən də fiziki şəxsəm və qanuna uyğun şəkildə istədiyim yeri icarəyə götürmək hüququm var.

Bununla yanaşı, sözügedən qeyri-yaşayış sahəsini icarəyə götürərkən ora istifadəyə yararsız vəziyyətdə olmuşdur. Mən şəxsi vəsaitim hesabına oranı abadlaşdırmış və istifadəyə yararlı vəziyyətə salmışam. Düşünürəm ki, ora xərc çəkmişəm, abadlaşdırmışam, bu səbəbdən də oranı icarəyə götürməkdə üstünlük hüququm var.

 Qeyd edim ki, həmin qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansındadır və ona dair sərəncam vermək hüququ Komitəyə məxsusdur.

Belə ki, «İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir».

Bu Fərmandan da belə aydın olur ki, mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansındadır və onun mülkiyyətçisi Dövlət Komitəsidir.

Lakin Komitə mənim ərizəmə cavab verməməklə və mənimlə yeni icarə müqaviləsi bağlamaqdan imtina etməklə mənim icarəçi olmaq hüququmu pozmuşdur.

Lakin Xətai rayon məhkəməsi isə qanunvericinin bu tələblərini nəzərə almamış və qanunsuz qətnamə qəbul etmişdir.

Bütün bunlar isə onu göstərir ki, Xətai rayon məhkəməsinin 8 fevral 2008-ci il tarixli qətnaməsi ləğv edilməli və mənim iddia tələbim təmin  edilməlidir.

Yuxarıda qeyd edilənlərə və MPM-nin 384.0.2-ci maddəsinə əsasən,

                                                                                          Xahiş edirəm:

Xətai rayon məhkəməsinin 8 fevral 2008-ci il tarixli qətanməsinin ləğvinə və mənim iddia tələbimin təmin edilməsinə dair yeni qətnamə qəbul edəsiniz.

Qoşma: 1. Apellyasiya şikayətinin surəti

          2. Dövlət rüsumunun ödənilməsinə dair qəbz

        

5 mart 2008-ci il

                                                                       İmza:                            İ.Məmmədova 

========================================================================

Azərbaycan Respublikası

Ali  Məhkəməsinin

sədri Ramiz Rzayevə

Maraqlı şəxs: Səlimov Elgiz Məzahir oğlu

Ünvan: Nərimanov r., Qarabağ küçəsi, 35, mən. 10

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 82 42

Ali Məhkəmənin MİÜMK-nın 01 avqust 2007-ci il (sədr və məruzəçi hakim: Q.Allahverdiyev, hakimlər: Ə.Rüstəmov və V.İbayev, iş № 6k-1686/07) tarixli qərarına dair

Əlavə kassasiya  şikayəti

Möhtərəm hakimlər!
Həmin qərarla Apellyasiya Məhkəməsinin MİÜMK-nın 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi dəyişdirilmədən qüvvədə saxlanılmışdır.
 «İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında» Konvensiyanın 6-cı maddəsinin birinci bəndində deyilir: «hər kəs, onun mülki hüquq və vəzifələri müəyyən edilərkən və ya ona qarşı hər hansı cinayət ittihamı irəli sürülərkən, qanun əsasında yaradılmış müstəqil və qərəzsiz məhkəmə vasitəsilə, ağlabatan müddətdə işin ədalətli və açıq araşdırılması hüququna malikdir». Həmin qərarla Konvensiyada nəzərdə tutulan hüquqlarım da pozulmuşdur.
403.2. Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin sədri işdə iştirak etməyə cəlb olunmayan, məhkəmə aktı ilə maraqlarına toxunan şəxslərin müraciətinə əsasən apellyasiya instansiyası məhkəməsinin qanuni qüvvəyə minmiş qətnamə və qərardadından təqdimat verə bilər.
Təmirov Fərman Məmməd oğlu və mübahisə predmeti barəsində müstəqil tələb irəli sürən Adıgözəlova Familə Heydər qızı Nərimanov rayon məhkəməsinə mənə və qeyrilərinə qarşı «icarə müqaviləsinin ləğv edilməsi» tələbinə dair iddia ərizəsi ilə müraciət etmiş, Qarabağ küçəsi 35 saylı evin 13 saylı mənzilinin altında yerləşən qeyri-yaşayış sahəsi-zirzəminin mənə icarəyə verilməsinə dair Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi ilə mənim aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin ləğv edilməsini xahiş etmiş, Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli (sədrlik edən: M.Əliyev, iş № 2-1490/2006) qətnaməsi ilə iddia təmin edilməmiş, həmin qətnamədən narazı qalan iddiaçı F.Təmirov apellyasiya şikayəti vermiş, Apellyasiya Məhkəməsinin MİÜMK-nın 12 aprel 2007-ci il tarixli (sədrlik edən: Ə.Əhmədov, hakimlər: F.Kərimov, C.Məmmədov, iş № 1mk-956/2007) qətnaməsi ilə Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsi ləğv edilmiş, Apellyasiya Məhkəməsinin həmin qətnaməsindən yazdığım kassasiya şikayəti təmin edilməmiş, nəticədə Ali Məhkəmənin indiki qanunsuz və əsassız qərarı qəbul edilmişdir. 
Ali Məhkəmənin həmin qərarı aşağıda göstərdiyim dəlillərə görə qanunsuzdur və ləğv edilməlidir.
Kassasiya instansiyası məhkəməsinin qərarında onun istinad etdiyi motivlərin əsası yoxdur (MPM-nin 424.2.3-cü maddəsi).
Məhkəmə kollegiyası Apellyasiya Məhkəməsi tərəfindən maddi və prosessual hüquq normalarının pozulmadığını göstərmişdir. Bu, Kassasiya instansiya məhkəməsi tərəfindən istinad edilən mativdir  və bu mativin isə əsası yoxdur. Çünki Apellyasiya instansiya məhkəməsinin qərarı maddi hüquq normalarının pozulması ilə qəbul olunmuşdur.
Maddi hüquq normaları pozulmuş, tətbiq edilməli olan qanuni və ya digər normativ-hüquqi akt tətbiq edilməmiş, tətbiq edilməli olmayan normativ-hüquqi akt məhkəmə tərəfindən tətbiq edilmişdir (MPM-nin 386-cı maddəsi).
Belə ki, bu mübahisəyə Mülki Məcəllənin 227-ci maddəsi tətbiq edilməməlidir. Həmin maddəyə əsasən, «yaşayış binasının mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqları, dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlığı, habelə yerləşdiyi torpaq sahəsi ümumi paylı mülkiyyət hüququ ilə yaşayış binası tərkib hissəsi mülkiyyətçilərinə mənsubdur». Mübahisə predmeti olan qeyri-yaşayış sahəsi isə 227-ci maddədə göstərilən avadanlığa və 1-dən çox mənzilə xidmət edən otaqlara aid deyil (Bax: Mülki Məcəllənin Komentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 227-ci maddənin şərhi).
Halbuki, Qarabağ küçəsi 35 saylı evin 13 saylı mənzilinin altında yerləşən qeyri-yaşayış sahəsi- mübahisəli zirzəmi yaşayış sahəsindən təcrid olunub, otaq vahidi kimi ayrıdır və özünə məxsus giriş-çıxış yolu vardır və ümumiyətlə, nəinki iş materiallarında, hətta istər iddiaçıların, istərsə də məhkəmə iclasında dindirilmiş şahidlərin izahatlarında mübahisəli sahədə birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqların, dayaq konstruksiyalarının, başqa sözlə, MM-nin 227-ci maddəsində şərh edilən avadanlıqların olması barədə hər hansı məlumat göstərilməmişdir və belə bir hal da yoxdur.
 Mübahisəyə MM-nin 230-cu maddəsi tətbiq edilməli idi.
 Həmin maddəyə əsasən, «yaşayış binasının ayrı-ayrı tərkib hissələri və ya onların bölümləri xüsusi hüquqların obyekti ola bilər; bu hissələr və bölümlər mənzil kimi və ya işgüzar və ya digər məqsədlər üçün otaq vahidləri kimi qapalı olmalı və onların öz girişi olmalıdır ...». Yaşayış binasının tərkib hissəsi və ya bölümü mənzil kimi və ya işgüzar məqsədlər üçün mülkiyyətə və ya istifadəyə verilə bilər. Belə hissələr və bölümlər «yaşayış binasının tərkib hissəsinin vahidləri» adlanır (bax: MM-nin kommentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 230-cu maddənin şərhi).
Yuxarıda da qeyd etdiyim kimi, mübahisəli sahə yaşayış otaqlarından təcrid olunmuş, ayrıca giriş-çıxışı olan otaqdır və həmin otaq dövlətin mülkiyyətindədir. Bu hal iş materiallarında olan sənədlərlə də təsdiq edilir. Qanunvericiliyə görə isə, mülkiyyətçi ona məxsus əmlaka dair sərəncam vermək hüququna malikdir. Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 06 sentyabr 1997-ci il fərmanına (həmin fərmana əsasən, AR-nin ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına – Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir) uyğun olaraq da, AR-nin DƏİEÜDK-si ilə mənim aramda mübahisəli sahənin icarəyə verilməsi ilə bağlı 27 iyun 2006-cı il tarixli müqavilə bağlanmışdır.
Apellyasiya instansiyası məhkəməsinin və Ali Məhkəmənin mübahisəli zirzəminin, binanın bütün mülkiyyətçilərinə aid olması barədə gəldiyi nəticəyə inansaq, o zaman belə çıxır ki, istər yeni tikilən, istərsə də, əvvəllər tikilmiş binaların zirzəmilərində fəaliyyət göstərən mağazalar, qarajlar eləcə də, digər obyektlər də, həmin binada yaşayan bütün sakinlərin mülkiyyəti sayılmalıdır. Bu absurddur.
Belə ki, yuxarıda da qeyd etdiyim kimi mülkiyyətçi ona məxsus əmlaka dair sərəncam vermək hüququna malikdir və həmin zirzəminin mülkiyyətçisi də Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsidir. Bu səbəbdən də, Komitə mülkiyyətində olan əmlaka istədiyi cür sərəncam verə bilər. Komitə də bu hüququndan istifadə edərək, həmin zirzəmini icarə hüququ əsasında mən vermişdir.
 Yox, əgər hesab etsək ki, yaşayış binalarının zirzəmilərində və birinci mərtəbələrində fəaliyyət göstərən obyektlər-qeyri -yaşayış sahələri binanın bütün sakinlərinin mülkiyyəti sayılır, onda həmin binanı inşa etdirən hər hansı firma və ya şəxs binanın zirzəmilərində və birinci mərtəbələrində yerləşən obyektləri nə sata, nə də icarəyə verə bilməz.
Halbuki, hündürmərtəbəli binaların zirzəmilərində və birinci mərtəbələrində minlərlə obyektlər fəaliyyət göstərir ki, bu da binanın bütün sakinlərinin mülkiyyəti sayılmır və həmin obyektin mülkiyyətçisi ona məxsus əmlaka dair istədiyi sərəncamı verir. 
Bundan başqa, «İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir».
Bu Fərmandan da belə aydın olur ki, mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansındadır və onun mülkiyyətçisi Dövlət Komitəsidir.
Yuxarıda qeyd edilənlər Apellyasiya məhkəməsinin qətnaməsinin maddi hüquq normalarının pozulması ilə qəbul edildiyini göstərsə də, Ali Məhkəmə buna qiymət verməmiş və qanunsuz qərar qəbul etmişdir.
Yuxarıda qeyd edilənlərə, MPM-nin 429.0.3-cü maddəsinə əsasən,


Xahiş edirəm:


Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin 01 avqust 2007-ci il (sədr və məruzəçi hakim: Q.Allahverdiyev, hakimlər: Ə.Rüstəmov və V.İbayev, iş №6k-1686/07) tarixli qərarı ləğv edilsin və iş üzrə yeni qərar qəbul edilsin.


Qoşma: 1. Əlavə kassasiya şikayətinin surəti;
                   2. Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsinin surəti;
                   3. Apellyasiya Məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsinin surəti;
                   4. Ali Məhkəmənin 01 avqust 2006-cı il tarixli qərarının surəti;
                   5. Orderin surəti.


«___» ________ 2007-ci il




Şikayəti tərtib etmiş vəkil:




                                             İmza:                          /İ.Məmmədova/

========================================================================

Azərbaycan Respublikasının

Konstitusiya Məhkəməsinə

 

Ərizəçi: Səlimova (Məmmədova) İradə Yavər qızı

Ünvan: Nərimanov r., Qarabağ küçəsi, 35, mən. 10

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 82 42

 Mübahisə olunan məhkəmə aktını qəbul etmiş məhkəmə orqanının adı və ünvanı:

 

Azərbaycan Respublikasının Ali Məhkəməsi

Ünvanı: Z.Xəlilov küç., 540-cı məhəllə

Ali Məhkəmənin MİÜMK-nın 01 avqust 2007-ci il tarixli, № 6k-1686/07 saylı qər 

 

                                                                                                                          Ş İ K A Y Ə T

Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin V hissəsinə və «Konstitusiya Məhkəməsi haqqında» Qanunun 34.1-ci maddəsinə əsasən hər kəs onun hüquq və azadlıqlarını pozan qanunvericilik və icra hakimiyyəti orqanlarının normativ-hüquqi aktlarından, bələdiyyə və məhkəmə aktlarından Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin İİİ hissəsinin 1-7-ci bəndlərində göstərilən məsələlərin həll edilməsi üçün Konstitusiya Məhkəməsinə şikayət verə bilər.

Ali Məhkəməsinin MİÜMK-nın 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarına dair verdiyim əlavə kassasiya şikayətinə Ali Məhkəmənin Plenumunda baxılmaqdan imtina edilmişdir.

  İşin qısa mahiyyəti belədir: Nərimanov rayon İcra Hakimiyyəti başçısının 25 dekabr 2000-ci il tarixli, 809 saylı sərəncamı ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin zirzəmisindəki 120.4 kv.m-lik qeyri-yaşayış sahəsi mənim istifadəmə verilmişdir. Komitənin 27 iyun 2006-cı il tarixli, 158 saylı sərəncamına əsasən, mənimlə Komitə arasında Nərimanov rayon MKTB-nin balansında olan həmin qeyri-yaşayış sahəsinin mənim müddətli istifadəmə verilməsinə dair, 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı «dövlət əmlakının (qeyri- yaşayış sahəsinin) icarəyə verilməsi haqqında icarə müqaviləsi» bağlanmışdır.

Həmin binada yaşayan qonşum-iddiaçı Təmirov Fərman Məmməd oğlu və mübahisə predmeti barəsində müstəqil tələb irəli sürən Adıgözəlova Familə Heydər qızı Nərimanov rayon məhkəməsinə mənə və Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinə qarşı «icarə müqaviləsinin ləğv edilməsi» tələbinə dair iddia ərizəsi ilə müraciət etmiş və bu ərizə ilə Qarabağ küçəsi 35 saylı evin 13 saylı mənzilinin altında yerləşən qeyri-yaşayış sahəsinin-zirzəminin mənə icarəyə verilməsinə dair Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi ilə mənim aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin ləğv edilməsini xahiş etmiş, Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsi ilə iddia təmin edilməmiş (sədrlik edən: M.Əliyev, iş № 2-1490/2006), həmin qətnamədən narazı qalan iddiaçı F.Təmirov apellyasiya şikayəti vermiş, Apellyasiya Məhkəməsinin MİÜMK-nın 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi ilə Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsi ləğv edilmişdir (sədrlik edən: Ə.Əhmədov, hakimlər: F.Kərimov, C.Məmmədov, iş № 1mk-956/2007). Daha sonra, Apellyasiya Məhkəməsinin həmin qətnaməsindən yazdığım kassasiya şikayəti təmin edilməmiş, nəticədə Ali Məhkəmənin indiki- 01 avqust 2007-ci il tarixli (sədr və məruzəçi hakim: Q.Allahverdiyev, hakimlər: Ə.Rüstəmov və V.İbayev, iş № 6k-1686/07) qanunsuz və əsassız qərarı qəbul edilmişdir.

Ali məhkəmənin MİÜMK-nın 01 avqust 2007-ci il tarixli qərarı AR Konstitusiyasına və mövcud qanunlarına zidd olmaqla, mənim aşağıdakı hüquqlarımı pozur.  

1.Həmin məhkəmə qərarı ilə mənim Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 60-cı maddəsində nəzərdə tutulan «hüquq və azadlıqların məhkəmə təminatı» və «İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında» Avropa Konvensiyanın 6-cı maddəsində nəzərdə tutulan ədalətli məhkəmə araşdırması hüququm pozulmuşdur.

Həmin məhkəmə araşdırması ədalətli və qanuni olmamışdır.

Belə ki, Apellyasiya məhkəməsi işin obyektiv araşdırılması üçün lazımi tədbirləri görməmiş, həmin qeyri-yaşayış sahəsinə baxış keçirməmiş, həmin qeyri-yaşayış sahəsinin real vəziyyəti və statusu haqqında heç bir dövlət orqanından rəsmi sənəd tələb etməmiş, əsassız olaraq iş materialları ilə təsdiq edilməyən belə bir nəticəyə gəlmişdir ki, guya həmin qeyri-yaşayış sahəsində mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqlar, dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlıqları olduğundan, həmin qeyri-yaşayış sahəsi  Mülki Məcəllənin 227-ci maddəsininin təsiri altına düşən yaşayış binasının təkib hissəsidir və binanın sakinlərinin birgə mülkiyyətidir.

Halbuki, məhkəmənin belə nəticəyə gəlməsi üçün heç bir lazımi məhkəmə araşdırması aparılmamış və apellyasiya məhkəməsinin hakimi Əhməd Əhmədov öz şəxsi qənaəti ilə bu nəticəyə gəlmişdir.

Ali məhkəmə də öz qərarında apellyasiya məhkəməsi tərəfindən maddi və hüquq normalarının pozulmasına obyektiv və qanuni qiymət verməmişdir.

2. Tətbiq edilməli olan normativ-hüquqi akt tətbiq edilməmiş, tətbiq edilməli olmayan normativ-hüquqi akt tətbiq edilmişdir («Konstitusiya Məhkəməsi haqqında» Qanunun 34.2.1 və 34.2.2-ci maddələri).

Belə apellyasiya instansiya məhkəməsi mübahisəyə MM-nin 227-ci malddəsini yox, 230-cu maddəsini tətbiq etməli idi.

MM-nin 230-cu maddəsinə əsasən, «yaşayış binasının ayrı-ayrı tərkib hissələri və ya onların bölümləri xüsusi hüquqların obyekti ola bilər; bu hissələr və bölümlər mənzil kimi və ya işgüzar və ya digər məqsədlər üçün otaq vahidləri kimi qapalı olmalı və onların öz girişi olmalıdır ...».

Mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsi də, yaşayış binasının tərkib hissənin vahididir, yaşayış otaqlarından təcrid olunmuş, ayrıca giriş-çıxışı olan otaqdır və həmin otaq dövlətin mülkiyyətindədir və dövlətin bu əmlakına dair sərəncam vermək səlahiyyəti Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinə aiddir.

Belə ki, «İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir».

 Mən də, Qanunvericiliyə əsaslanaraq, AR-nın DƏİEÜDK-si ilə mübahisəli sahənin icarəyə verilməsinə dair 27 iyun 2006-cı il tarixli müqavilə bağlamışam.

Apellyasiya məhkəməsi isə mübahisəyə MM-nin 227-ci maddəsini tətbiq edərək, mübahisəli obyektin yaşayış binasının sakinlərinin ümumi mülkiyyətində olması qənaətinə gəlmiş və qanunsuz qətnamə qəbul etmişdir. Ali məhkəmə də, apellyasiya məhkəməsi tərəfindən maddi hüquq normasının kobud şəkildə pozulmasına və düzgün tətbiq edilməməsinə lazımi hüquqi qiymət verməmişdir. 

3. Həmin qərarla mənim icarəçi və dövlət mülkiyyətinin alıcısı olmaq hüquqlarım pozulmuşdur.

Belə ki, «İcarə haqqında» Azərbaycan Respublikasının 30 aprel 1992-ci il tarixli Qanununun 5-ci maddəsinə əsasən, «hər hansı hüquqi və fiziki şəxs icarəçi ola bilər».

«Dövlət əmlakının özəlləşdirilməsi haqqında» Azərbaycan Respublikasının 16 may 2000-ci il tarixli Qanunun 9.1.1-ci maddəsinə əsasən, mən Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı kimi dövlət əmlakının özəlləşdirilməsi zamanı alıcı kimi çıxış etmək hüququna malikəm.

«Azərbaycan Respublikasında Dövlət əmlakının özəllləşdirilməsinin İİ Dövlət Proqramı» haqqında 10 avqust 2000-ci il tarixli Qanunun 4.1 və 4.6.1-ci maddələrinə əsasən, «dövlət əmlakının özəlləşdirilməsi başqa üsullarla yanaşı, həm də icarəyə verilmiş dövlət əmlakının satışı üsulu ilə həyata keçirilir».

Mən də mübahisəli obyekti sonradan özəlləşdirmək məqsədilə icarəyə götürmüş, oranı şəxsi vəsaitimlə abadlaşdırmış və icarə haqqı ödəmişəm.

Həmin məhkəmə qərarları ilə mənim, həm də bir Azərbaycan vətəndaşı kimi özəlləşdirilən dövlət əmlakını almaq hüququm pozulub.

Bütün bunlara əsaslanaraq, hesab edirəm ki, Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il  tarixli qərarının AR-nın Konstitusiyasına uyğun olmadığı haqqında qərar qəbul edilməli və mənim hüquqlarım bərpa edilməlidir.

Qeyd edilənlərə, «Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi haqqında» Azərbaycan Respublikası Qanununun 1-ci, 62-69-cu, «İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında» Konvensiyanın 6-cı maddəsinin 1-ci bəndinə və Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin 3-cü hissəsinin 4-cü bəndinə və 5-ci hissəsinə əsaslanaraq,

 Xahiş edirəm:

 Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-ci il tarixli, iş № 6k-1686/07 saylı qərarının AR-nın Konstitusiyasına uyğun olmadığı və Azərbaycan Respublikası mülki-prosessual qanunvericiliyi ilə müəyyən edilmiş qaydada işə yenidən baxılması haqqında qərar qəbul edilsin.

 

Qoşma: 1. Şikayət ərizəsinin surəti;

             2. Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsinin surəti;

             3. Apellyasiya Məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsinin surəti;

              4. Ali Məhkəmənin 01 avqust 2007-cı il tarixli qərarının surəti;

              5. Ramiz Rzayevin 21 sentyabr 2007-ci il tarixli, 8m-464/07 saylı məktubunun surəti

 21 yanvar 2008-ci il

                                             İmza:                          İ.Məmmədova

 

==========================================================================

Azərbaycan Respublikası

Ali  Məhkəməsinin

sədri Ramiz Rzayevə

Maraqlı şəxs: Səlimov Elgiz Məzahir oğlu

Ünvan: Nərimanov r., Qarabağ küçəsi, 35, mən. 10

Əlaqə tel.: 496 07 20, (050) 442 82 42

Ali Məhkəmənin MİÜMK-nın
 (sədr və məruzəçi hakim: Q.Allahverdiyev, hakimlər: Ə.Rüstəmov və V.İbayev, iş № 6k-1686/07)
01 avqust 2007-ci il tarixli qərarına dair

                                                           Əlavə kassasiya  şikayəti

Möhtərəm hakimlər!

Həmin qərarla Apellyasiya Məhkəməsinin MİÜMK-nın 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsi dəyişdirilmədən qüvvədə saxlanılmışdır.

 «İnsan hüquqlarının və əsas azadlıqların müdafiəsi haqqında» Konvensiyanın 6-cı maddəsinin birinci bəndində deyilir: «hər kəs, onun mülki hüquq və vəzifələri müəyyən edilərkən və ya ona qarşı hər hansı cinayət ittihamı irəli sürülərkən, qanun əsasında yaradılmış müstəqil və qərəzsiz məhkəmə vasitəsilə, ağlabatan müddətdə işin ədalətli və açıq araşdırılması hüququna malikdir». Həmin qərarla Konvensiyada nəzərdə tutulan hüquqlarım da pozulmuşdur.

403.2. Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin sədri işdə iştirak etməyə cəlb olunmayan, məhkəmə aktı ilə maraqlarına toxunan şəxslərin müraciətinə əsasən apellyasiya instansiyası məhkəməsinin qanuni qüvvəyə minmiş qətnamə və qərardadından təqdimat verə bilər.

Təmirov Fərman Məmməd oğlu və mübahisə predmeti barəsində müstəqil tələb irəli sürən Adıgözəlova Familə Heydər qızı Nərimanov rayon məhkəməsinə mənə və qeyrilərinə qarşı «icarə müqaviləsinin ləğv edilməsi» tələbinə dair iddia ərizəsi ilə müraciət etmiş, Qarabağ küçəsi 35 saylı evin 13 saylı mənzilinin altında yerləşən qeyri-yaşayış sahəsi-zirzəminin mənə icarəyə verilməsinə dair Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi ilə mənim aramda bağlanmış 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin ləğv edilməsini xahiş etmiş, Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli (sədrlik edən: M.Əliyev, iş № 2-1490/2006) qətnaməsi ilə iddia təmin edilməmiş, həmin qətnamədən narazı qalan iddiaçı F.Təmirov apellyasiya şikayəti vermiş, Apellyasiya Məhkəməsinin MİÜMK-nın 12 aprel 2007-ci il tarixli (sədrlik edən: Ə.Əhmədov, hakimlər: F.Kərimov, C.Məmmədov, iş № 1mk-956/2007) qətnaməsi ilə Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsi ləğv edilmiş, Apellyasiya Məhkəməsinin həmin qətnaməsindən yazdığım kassasiya şikayəti təmin edilməmiş, nəticədə Ali Məhkəmənin indiki qanunsuz və əsassız qərarı qəbul edilmişdir. 

Ali Məhkəmənin həmin qərarı aşağıda göstərdiyim dəlillərə görə qanunsuzdur və ləğv edilməlidir.

Kassasiya instansiyası məhkəməsinin qərarında onun istinad etdiyi motivlərin əsası yoxdur (MPM-nin 424.2.3-cü maddəsi).

Məhkəmə kollegiyası Apellyasiya Məhkəməsi tərəfindən maddi və prosessual hüquq normalarının pozulmadığını göstərmişdir. Bu, Kassasiya instansiya məhkəməsi tərəfindən istinad edilən mativdir  və bu mativin isə əsası yoxdur. Çünki Apellyasiya instansiya məhkəməsinin qərarı maddi hüquq normalarının pozulması ilə qəbul olunmuşdur.

Maddi hüquq normaları pozulmuş, tətbiq edilməli olan qanuni və ya digər normativ-hüquqi akt tətbiq edilməmiş, tətbiq edilməli olmayan normativ-hüquqi akt məhkəmə tərəfindən tətbiq edilmişdir (MPM-nin 386-cı maddəsi).

Belə ki, bu mübahisəyə Mülki Məcəllənin 227-ci maddəsi tətbiq edilməməlidir. Həmin maddəyə əsasən, «yaşayış binasının mənzildən kənarda və ya mənzil daxilində yerləşən, birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqları, dayaq konstruksiyaları, mexaniki elektrik, sanitariya-texniki və digər avadanlığı, habelə yerləşdiyi torpaq sahəsi ümumi paylı mülkiyyət hüququ ilə yaşayış binası tərkib hissəsi mülkiyyətçilərinə mənsubdur». Mübahisə predmeti olan qeyri-yaşayış sahəsi isə 227-ci maddədə göstərilən avadanlığa və 1-dən çox mənzilə xidmət edən otaqlara aid deyil (Bax: Mülki Məcəllənin Komentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 227-ci maddənin şərhi).

Halbuki, Qarabağ küçəsi 35 saylı evin 13 saylı mənzilinin altında yerləşən qeyri-yaşayış sahəsi- mübahisəli zirzəmi yaşayış sahəsindən təcrid olunub, otaq vahidi kimi ayrıdır və özünə məxsus giriş-çıxış yolu vardır və ümumiyətlə, nəinki iş materiallarında, hətta istər iddiaçıların, istərsə də məhkəmə iclasında dindirilmiş şahidlərin izahatlarında mübahisəli sahədə birdən çox mənzilə xidmət edən ümumi otaqların, dayaq konstruksiyalarının, başqa sözlə, MM-nin 227-ci maddəsində şərh edilən avadanlıqların olması barədə hər hansı məlumat göstərilməmişdir və belə bir hal da yoxdur.

 Mübahisəyə MM-nin 230-cu maddəsi tətbiq edilməli idi.

 Həmin maddəyə əsasən, «yaşayış binasının ayrı-ayrı tərkib hissələri və ya onların bölümləri xüsusi hüquqların obyekti ola bilər; bu hissələr və bölümlər mənzil kimi və ya işgüzar və ya digər məqsədlər üçün otaq vahidləri kimi qapalı olmalı və onların öz girişi olmalıdır ...». Yaşayış binasının tərkib hissəsi və ya bölümü mənzil kimi və ya işgüzar məqsədlər üçün mülkiyyətə və ya istifadəyə verilə bilər. Belə hissələr və bölümlər «yaşayış binasının tərkib hissəsinin vahidləri» adlanır (bax: MM-nin kommentariyası, «Qanun» nəşriyyatı, 230-cu maddənin şərhi).

Yuxarıda da qeyd etdiyim kimi, mübahisəli sahə yaşayış otaqlarından təcrid olunmuş, ayrıca giriş-çıxışı olan otaqdır və həmin otaq dövlətin mülkiyyətindədir. Bu hal iş materiallarında olan sənədlərlə də təsdiq edilir. Qanunvericiliyə görə isə, mülkiyyətçi ona məxsus əmlaka dair sərəncam vermək hüququna malikdir. Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 06 sentyabr 1997-ci il fərmanına (həmin fərmana əsasən, AR-nin ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına – Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir) uyğun olaraq da, AR-nin DƏİEÜDK-si ilə mənim aramda mübahisəli sahənin icarəyə verilməsi ilə bağlı 27 iyun 2006-cı il tarixli müqavilə bağlanmışdır.

Apellyasiya instansiyası məhkəməsinin və Ali Məhkəmənin mübahisəli zirzəminin, binanın bütün mülkiyyətçilərinə aid olması barədə gəldiyi nəticəyə inansaq, o zaman belə çıxır ki, istər yeni tikilən, istərsə də, əvvəllər tikilmiş binaların zirzəmilərində fəaliyyət göstərən mağazalar, qarajlar eləcə də, digər obyektlər də, həmin binada yaşayan bütün sakinlərin mülkiyyəti sayılmalıdır. Bu absurddur.

Belə ki, yuxarıda da qeyd etdiyim kimi mülkiyyətçi ona məxsus əmlaka dair sərəncam vermək hüququna malikdir və həmin zirzəminin mülkiyyətçisi də Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi Üzrə Dövlət Komitəsidir. Bu səbəbdən də, Komitə mülkiyyətində olan əmlaka istədiyi cür sərəncam verə bilər. Komitə də bu hüququndan istifadə edərək, həmin zirzəmini icarə hüququ əsasında mən vermişdir.

 Yox, əgər hesab etsək ki, yaşayış binalarının zirzəmilərində və birinci mərtəbələrində fəaliyyət göstərən obyektlər-qeyri -yaşayış sahələri binanın bütün sakinlərinin mülkiyyəti sayılır, onda həmin binanı inşa etdirən hər hansı firma və ya şəxs binanın zirzəmilərində və birinci mərtəbələrində yerləşən obyektləri nə sata, nə də icarəyə verə bilməz.

Halbuki, hündürmərtəbəli binaların zirzəmilərində və birinci mərtəbələrində minlərlə obyektlər fəaliyyət göstərir ki, bu da binanın bütün sakinlərinin mülkiyyəti sayılmır və həmin obyektin mülkiyyətçisi ona məxsus əmlaka dair istədiyi sərəncamı verir. 

Bundan başqa, «İcarəyə verilmiş dövlət əmlakından səmərəli istifadə olunması tədbirləri haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 sentyabr 1997-ci il tarixli Fərmanına əsasən, «Azərbaycan Respublikasının ərazisində dövlətin adından daşınmaz dövlət əmlakını icarəyəvermə səlahiyyəti, müstəsna olaraq, dövlət əmlakının sərəncamçısına — Azərbaycan Respublikasının Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsinə həvalə edilmişdir».

Bu Fərmandan da belə aydın olur ki, mübahisəli qeyri-yaşayış sahəsi Komitənin balansındadır və onun mülkiyyətçisi Dövlət Komitəsidir.

Yuxarıda qeyd edilənlər Apellyasiya məhkəməsinin qətnaməsinin maddi hüquq normalarının pozulması ilə qəbul edildiyini göstərsə də, Ali Məhkəmə buna qiymət verməmiş və qanunsuz qərar qəbul etmişdir.

Yuxarıda qeyd edilənlərə, MPM-nin 429.0.3-cü maddəsinə əsasən,

                                                                                          Xahiş edirəm:

Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin 01 avqust 2007-ci il (sədr və məruzəçi hakim: Q.Allahverdiyev, hakimlər: Ə.Rüstəmov və V.İbayev, iş №6k-1686/07) tarixli qərarı ləğv edilsin və iş üzrə yeni qərar qəbul edilsin.

Qoşma: 1. Əlavə kassasiya şikayətinin surəti;

             2. Nərimanov rayon məhkəməsinin 30 oktyabr 2006-cı il tarixli qətnaməsinin surəti;

             3. Apellyasiya Məhkəməsinin 12 aprel 2007-ci il tarixli qətnaməsinin surəti;

             4. Ali Məhkəmənin 01 avqust 2006-cı il tarixli qərarının surəti;

             5. Orderin surəti.

«___» ________ 2007-ci il

Şikayəti tərtib etmiş vəkil:

                                             İmza:                          /İ.Məmmədova/

=======================================================================

Няриманов район мящкямясиня

Хцсуси иттищамчы: Мяммядова (Сялимова) Ирадя Йавяр гызы

Цнван: Бакы шящяри, Няриманов району, Гарабаь кцчяси, ев 35, мянзил 13

Ъавабдещ: Яли Ящмядов

Цнван: Бакы шящяри, Няриманов району, Гарабаь кцчяси, ев 35, мянзил 10

Шяряф вя ляйагятин мцдафиясиня даир

                                                           Иддиа яризяси

(АР Мцлки Мяъяллясинин 23-ъц маддясиня ясасян)

 Мющтярям щаким!

         Ъавабдещ Яли Ящмядов, мянимля Дювлят Ямлакынын Идаря Едилмяси цзря Дювлят Комитяси арасында баьланмыш «дювлят ямлакынын гейри-йашайыш сащясинин иъаряйя верилмяси щаггында 27 ийун 2006-ъы ил тарихли, 2678 сайлы иъаря мцгавилясинин ляьв олунмасы барядя» иддиа яризяси иля Няриманов район мящкямясиня мцраъият етмиш вя щямин иддиа яризясиндя мяним шяряф вя ляйагятими алчалдараг гейд етмишдир ки, эуйа мян, мяня мяхсус олан Бакы шящяри, Гарабаь кцчяси, ев 35-дя йерляшян 124 кв/м-лик зирзямини тясяррцфат хидмятляри цчцн йох, яхлагсызлыг йувасы кими истифадя едирям. Ъавабдещ бу йанлыш мялуматы гейд етмякля мяни, бир ана кими ювладларымын, бир гадын кими гоншу вя гощумларымын йанында алчалдараг, рцсвай етмишдир.

         АР Мцлки Мяъяллясинин 23.1-ъи маддясиня ясасян, «фèçèêè øÿõñ îíóí øÿðÿôèíè, ëÿéàãÿòèíè âÿ éà èøýöçàð íöôóçóíó ëÿêÿëÿéÿí, øÿõñè вя аиля ùÿéàòûíûí ñèððèíè âÿ éà øÿõñè òîõóíóëìàçëûüûíû ïîçàí ìÿëóìàòëàðûí ìÿùêÿìÿ ãàéäàñûíäà òÿêçèá îëóíìàñûíû òÿëÿá åäÿ áèëÿð...».

         Ъавабдещ дя мяним шяряф вя ляйагятими алчалдыьындан, мян щямин йанлыш мялуматын тякзиб олунмасыны тяляб едирям.

         Мцлки Мяъяллянин 23.2-ъи маддясиня ясасян ися, «яýÿð ôèçèêè øÿõñèí øÿðÿôèíè, ëÿéàãÿòèíè, èøýöçàð íöôóçóíó ëÿêÿëÿéÿí âÿ éà øÿõñè вя аиля ùÿéàòûíûí ñèððèíÿ ãÿñä åäÿí ìÿëóìàòëàð êöòëÿâè èíôîðìàñèéà âàñèòÿëÿðèíäÿ éàéûëìûøäûðñà, ùÿìèí êöòëÿâè èíôîðìàñèéà âàñèòÿëÿðèíäÿ äÿ òÿêçèá åäèëìÿëèäèð».

         Лакин гейд едим ки, ъавабдещ мяним шяряф вя ляйагятими алчалдан бу йанлыш мялуматы кцтляви информасийа васитяси иля йаймаса да, бу мялумат кифайят гядяр эениш кцтля арасында сясляняряк йайылмышдыр.

         Беля ки, щямин иддиа тяляби цзря мцлки ишя биринъи инстансийа мящкямясиндян башга, щям Апеллйасийа мящкямясиндя, щям дя Али мящкямядя бахылмыш вя щямин мящкямя салонларында мцхтялиф вахтлара тяйин олунмуш мящкямя иъласларында щяр дяфя айры-айры шяхсляр олмагла, онларла вятяндаш яйляшмишдир. Бу ися ону эюстярир ки, бу йанлыш мялумат, садяъя иддиа яризясиндя гейд олунан мялумат кими гиймятляндирилмямяли вя ъавабдещ мяндян рясми дювлят гязетляринин бириндя цзр истяйяряк, бу йанлыш мялумата даир тякзиб вермялидир. Чцнки, щямин мялумат бир йеря топланыла билмяйян йцзлярля вятяндашын арасында сяслянмиш вя инди ися, щямин шяхсляри бир йеря йыьараг онларын гаршысында ъавабдещин, мяндян цзр истямяси щеч ъцря мцмкцн дейил. Бу сябябдян дя, бу мялумата даир тякзиб йухарыда да гейд етдийим кими рясми дювлят гязетляринин бириндя ишыгландырылмалыдыр.

Бундан башга, Мцлки Мяъяллянин 23.4-ъц маддясиня ясасян, «шÿðÿôèíè, ëÿéàãÿòèíè âÿ éà èøýöçàð íöôóçóíó ëÿêÿëÿéÿí ìÿëóìàòëàð éàéûëìûø ôèçèêè øÿõñèí ùÿìèí ìÿëóìàòëàðûí òÿêçèáè èëÿ éàíàøû, îíëàðûí éàéûëìàñû íÿòèúÿñèíäÿ âóðóëìóø çÿðÿðèí ÿâÿçèíèí þäÿíèëìÿñèíè òÿëÿá åòìÿê ùöãóãó âàðäûð.

Ъавабдещ дя мяним шяряф вя ляйагятими йцзлярля шяхсин гаршысында алчалдараг, мяня мяняви зийан вурмушдур. Буна эюря дя ъавабдещ мяня вурдуьу мяняви зийанын явязи олараг, 100 000 (йцз мин) манат мябляьиндя компенсасийа юдямялидир. 

Бцтцн гейд олунанлара ясасян, щесаб едирям ки, ъавабдещ, йанлыш мялуматы йайдыьына эюря рясми дювлят гязетляринин бириндя мяндян цзр истямяли, тякзиб вермяли вя мяня вурдуьу мяняви зийаныны явязи олараг 100 000 манат компенсасийа юдямялидир.

Йухарыда гейд олунанлара вя МПМ-нин 149-150-ъи маддяляриня ясасян,

Хащиш едирям:

Ъавабдещ Тямиров Фярман Мяммяд оьлунун йайдыьы йанлыш мялумата эюря рясми дювлят гязетляринин бириндя мяндян цзр истямясиня, щямин мялумата даир тякзиб вермясиня вя бу мялуматы йаймагла мяня вурдуьу мяняви зийанын явязи олараг 100 000 (йцз мин) манат мябляьиндя компенсасийа юдямясиня даир гятнамя гябул едилсин.

Гошма: 1. Иддиа яризясинин суряти

          2. Дювлят рцсумунун юдянилмясиня даир гябз

          3. Г.Ъ.Мяммядовун адына верилмиш етибарнамянин нотариат гайдада 

          тясдиглянмиш суряти

          4. Ъавабдещ Тямиров Фярман Мяммяд оьлунун Няриманов район

          мящкямясиня йаздыьы иддиа яризясинин суряти

«___»  ____________ 2007-ъи ил

                                       Имза:                          /И.Й.Мяммядова/

  

 
=========================================================================
Bakı Apellyasiya məhkəməsinin MİÜMK-na

İddiaçı: Məmmədova (Səlimova) İradə Yavər qızı

Ünvan: Bakı şəhəri, Nərimanov rayonu, Qarabağ küçəsi, ev 35, mənzil 13

Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli (İş № 2-1623/2007, hakim: A.Allahverdiyev) qətnaməsinə dair

Apellyasiya şikayəti

Möhtərəm hakimlər!

Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsi ilə mənim, cavabdeh Təmirov Fərmana qarşı «şərəf və ləyaqətin müdafiəsinə dair» iddia tələbim qismən təmin edilmiş və cavabdehdən mənəvi ziyanın əvəzi kimi tələb etdiyim 100 000 manat məbləğində cərimə əvəzinə, cəmi 1000 manat məbləğində cərimənin tutularaq mənə ödənilməsi və Təmirov Fərman Məmməd oğlunun üzərinə məndən üzr istəmək vəzifəsinin qoyulması qət edilmişdir. 

Qətnamənin surəti mənə 31 oktyabr 2007-ci il tarixdə verilmişdir.

AR MPM-nin 360-cı maddəsiənə əsasən, «apellyasiya şikayəti məhkəmə qətnaməsi təqdim olunan (alınan) gündən 1 ay müddətində verilə bilər».

Qanunvericinin bu tələbini rəhbər tutaraq, 31 oktyabr 2007-ci il tarixdə təqdim olunmuş Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsinə dair apellyasiya şikayətimi sizə təqdim edirəm. 

Həmin qətnamə qanunsuzdur, ləğv edilməli və mənim iddia tələbim tam təmin edilməlidir.

Belə ki, iddia ərizəmdə də qeyd etidyim kimi mənimlə Dövlət Əmlakının İdarə Edilməsi üzrə Dövlət Komitəsi arasında bağlanmış «dövlət əmlakının qeyri-yaşayış sahəsinin icarəyə verilməsi haqqında 27 iyun 2006-cı il tarixli, 2678 saylı icarə müqaviləsinin ləğv olunması barədə» iddia ərizəsi ilə Nərimanov rayon məhkəməsinə müraciət etmiş və həmin iddia ərizəsində mənim şərəf və ləyaqətimi alçaldaraq qeyd etmişdir ki, guya mən, mənə məxsus olan Bakı şəhəri, Qarabağ küçəsi, ev 35-də yerləşən 124 kv/m-lik zirzəmini təsərrüfat xidmətləri üçün yox, əxlaqsızlıq yuvası kimi istifadə edirəm. Cavabdeh bu yanlış məlumatı qeyd etməklə məni, bir ana kimi övladlarımın, bir qadın kimi qonşu və qohumlarımın yanında  alçaldaraq, rüsvay etmişdir.

Bu yanlış məlumat kifayət qədər geniş kütlə arasında səslənərək yayılmışdır. 

Belə ki, həmin iddia tələbi üzrə mülki işə birinci instansiya məhkəməsindən başqa, həm Apellyasiya məhkəməsində, həm də Ali məhkəmədə baxılmış və həmin məhkəmə salonlarında müxtəlif vaxtlara təyin olunmuş məhkəmə iclaslarında hər dəfə ayrı-ayrı şəxslər olmaqla, onlarla vətəndaş əyləşmiş və bu yanlış məlumat bir yerə toplanıla bilməyən yüzlərlə vətəndaşın arasında səslənmişdir.

Bunun nəticəsində mən böyük kütlə arasında rüsvay olmuşam və mənə dəymiş mənəvi ziyan 1000 manatla ölçülə bilməz. Bu səbəbdən də, iddia tələbim tam təmin edilməlidir.

Mülki Məcəllənin 23.4-cü maddəsinə əsasən, «şÿðÿôèíè, ëÿéàãÿòèíè âÿ éà èøýöçàð íöôóçóíó ëÿêÿëÿéÿí ìÿëóìàòëàð éàéûëìûø ôèçèêè øÿõñèí ùÿìèí ìÿëóìàòëàðûí òÿêçèáè èëÿ éàíàøû, îíëàðûí éàéûëìàñû íÿòèúÿñèíäÿ âóðóëìóø çÿðÿðèí ÿâÿçèíèí þäÿíèëìÿñèíè òÿëÿá åòìÿê ùöãóãó âàðäûð.

Cavabdeh də mənim şərəf və ləyaqətimi yüzlərlə şəxsin qarşısında alçaldaraq, mənə mənəvi ziyan vurmuşdur. Buna görə də cavabdeh mənə vurduğu mənəvi ziyanın əvəzi olaraq, 1000 manat yox, 100 000 (yüz min) manat məbləğində kompensasiya ödəməlidir. 

Bütün qeyd olunanlara əsasən, hesab edirəm ki, Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsi ləğv edilməli, cavabdehin, yanlış məlumatı yaydığına görə məndən üzr istəməsi ilə yanaşı, vurduğu mənəvi ziyanın əvəzi olaraq mənə 100 000 manat kompensasiya ödəməsinə dair yeni qətnamə qəbul olunmalıdır.

Yuxarıda qeyd olunanlara və MPM-nin 384.0.2-ci maddəsinə əsasən,

Xahiş edirəm:

Nərimanov rayon məhkəməsinin 01 oktyabr 2007-ci il tarixli qətnaməsi ləğv edilsin və iş üzrə yeni qətnamə qəbul edilsin.

Qoşma: 1. Apellyasiya şikayətinin surəti

          2. Dövlət rüsumunun ödənilməsinə dair qəbz

«___»  ____________ 2007-ci il

                                       İmza:                          /İ.Y.Məmmədova/